Nobody to Somebody

Chapter 17

Andree's POV

(A/N: Andree's POV is also AC's POV. Remember, she's different now.)

Nakakainis talaga si Brace! Kanina ko pa sya iniintay tumawag pero ni missed call wala! Argh!

Nasaan na ba sila Mama?! Kanina pa kami dito sa airport eh. Tsk.

"Ace, maiwan ka muna dito, susundan ko lang sila Mama." Sambit ko sa kapatid ko.

Tumango lang sya at nagpatuloy sa paglalaro sa ipad nya. Tss. What a brat.

*Lakad*
*Lakad*

There you go! Nakita ko rin sila Mama. But wait...

sino yung mga kasama nila? Yan na ba yung mga family friends daw namin? Bat ang dami naman? Tsaka ang dami nilang kasamang mga ka-edad ko.

Mga anak siguro nila?

"Ma." Wika ko ng makalapit ako sa kanila.

"AC!" Sigaw nung lalaking gwapo. Yay! Ano ba Andree?!

Pero nagulat ako bigla ng yakapin nya ako ng mahigpit na akala mo miss na miss nya ako.

O_O mukha ko ng yakapin nya ko.

"A-ah, excuse me? Do I know you?" Wika ko.

Natigilan naman silang lahat at mga nanlalaki ang mga matang tumingin sa amin nung lalakeng nang yakap sa akin.

"A-anak." Papa na tila gulat din sa sinabi ko.

"What? I don't really know him." I said with boring expression.

Di ko naman talaga sila kilala tapos bigla-biglang mangyayakap.

Ano gusto nyong gawin ko? Yakapin sya pabalik? Tsk.

"Kahit na. AC, we never raised you to be like that." Panenermon ni Papa sa akin.

I rolled my eyes. Di ako bastos pero di ko mapigilan eh, ganito talaga ugali ko, tsaka sanay na sila Papa.

"Whatever. Di pa ba tayo aalis?" Bored kong wika.

"Say hi to your Tita's and Tito's, they're our friends. Family friends, and they are their children." Mama said sabay turo sa kanila.

"Hi!" Sabi nung parang chinese na lalake. He also got the looks! Ghaaad! What's happening to you Andree? Psh.

"Hello!" Bati nung tatlong magagandang babae but I'm prettier. Duh! Tsk.

"Nice to meet you AC---" Pinutol ko ang sasabihin nung isa pang gwapong lalake. Ghad! Bat ba lahat sila gwapo?

"Andree. Call me Andree." Maangas kong sagot.

"AC!" Sigaw sa akin ni mama. Tsk

"What again Ma?! You know that kayo lang ni Dad at Ace ang tumatawag sakin ng AC." Sagot ko naman. Totoo naman eh! Sila lang tumatawag sa akin ng AC.

Napabuntong-hininga naman si Mama at tumingin sa kanila.

"Pasensya na kayo sa inasta nya. Ganyan talaga sya mula ng magising sya. Di namin alam kung bakit pero inintindi na lang namin sya." Dinig kong bulong ni Papa sa kanila.

"It's okay Tito. We understand." Sabi nung nangyakap sakin.

"Pasensya na talaga---" Naputol ang sasabihin ni Papa ng biglang mag-ring ang phone ko.

Istorbo! Sino ba'to?

*Brace calling*

🎶 I'm friend with the monsters beside of my bed... Get along with the voices inside of my head.. You're trying to save me, stop hol---🎶 FINALLYYYY!