You Will Be Loved

Chapter 9: Pasahero

(Present)

Nico's POV

Gumising ako nang maaga, kasi morning shift ako ngayon at dahil Linggo walang duty si mama.

Pagbaba ko sa kusina, may hinanda ng breakfast si mama. Every Sunday kasi nagsisimba siya ng first

mass kaya maaga din gumising.

Naalala ko, silver wedding pala ng parents ni Val ngayon, tinext ko ang mokong.

"good morning ,congratulations sa parents mo val".

Nag reply naman agad si Val.

"thank you nic, excited na ako sa dinner namin mamaya. May duty ka ngayon noh?"

"oo val, sana hindi toxic ngayon." Reply ko.

"wag ibaliktad ang brief kase, hahaha", reply naman niya.

"loko! Sige na, maliligo na ako." Reply ko naman.

"oi sama ako, gusto mo ako maglagay ng sabon at shampoo sayo ^_^", reply ni val.

Hindi na ako nagreply kasi nang trip na naman tong mokong na to, pero nakingisi ako.

Pagkatapos kung maligo ay nagbihis at ready ng makaalis nang bahay.

Dahil wala si mama at dala ang kotse namin, kaya eto commute na lang at 2 rides pa.

Sa pagsakay ng jeep ay may nakasakay akong cute na guy, maputi at chinito.

Magkaharap kami at nakita ko ang kanyang id. While reading his id , name, course: mechanical

Engineering?????

Hays., engineering ulit? Sign ba to? Ano ba to? Wala na bang ibang kurso sa mundo?

Okay na sana yung mood ko dahil kasakay at kaharap ko ang isang chinito guy, parang wala na akong

Gana tumingin sa kanya., naalala ko kasi ang ex kung pagkabait-bait na siya lang naman ang nagbigay

Sa akin ng trauma sa pag-ibig. Yes I totally moved on na sa kanya, pero bakit paulit ulit nalng kung

naalala ang raymundo'ng yun!

Napapansin kong panay tingin ng estudyante sakin, nakikita ko kasi sa peripheral vision ko na nakatitig

siya sa kin. Pero dedma lang talaga ako sa kanya.

Sa ikalawang sakay ko nang jeep para patungo sa direksiyon ng ospital, ay sumunod din yun estudyante

Sakin, at sabay kami ulit.

Tiningnan ko siya na nakasamangot , pero nag smile siya sa kin.

May problema ba tong lalaking ito? sa isip isip ko.

Panay pa rin ang titig niya sa akin, tila ngpapacute na talaga sa akin.

At ng mag bayad siya ng pamasahe, sumigaw siya ng "Kuya dalawa yang bente".

Tumingin ako sa kanya, at napa isip, "bakit dalawa ang bayad niya, eh sigurado akong mag isa at wala

siyang kakilala dito sa jeep".

Nagsalita siya sa akin at sinabing "bayad ka na ",Napakunot na lang ang noo ko, at para di mahiya sa

ibang pasahero, tumango na lang ako, at sinabing "thank you", para isipin ng mga pasahero na magkilala

kami.

Napaisip na namn ako na ," ano ba talaga trip nito'?

Nang makarating na ako sa ospital , ay agad naman akong bumaba ng jeep, at bumaba din ang