Im Miracle Sofia Chandria
17 y/o From Makati
2nd Year college from Trestie Acad.- - - -
"Pst Miracle"
"Hey! Mickey" *HUG*Si Mickey ay si Jan Michael Cruz. 18y/o kababata ko siya . Mag kaibigan ang parents namin. Lalo na when it comes to business.
Ayaw niya na tinatawag ko siya sa pangalan niya. Kaya ayan Mickey nalang, Hindi ko nga alam kung bakit e. Samantalang Ako tinatawag niya ako ng Miracle i dont know why.
"By the way Good Luck"
"Thanks"
"Welcome"
"Dude, Mag start na!" sigaw ni Luis.Si Luis, Classmate, teamate. Cute siya with his chinito eyes.
Andito pala ako sa Brent Univ. Kung saan may laro ang bestfriend kung si Mickey. Napaka cool nilang mag laro kasi di pa man nag start alam na nila na mananalo sila. Pero wag niyo sila e judge. mabait sila at mapag-bigay, sadyang Confident lang sila sa larong basketball.
Umupo nalang ako malapit sa bench nila at expected ko na ang maraming tao. at malakas na ingay, dahil bukod sa taglay nilang ugali, galing sa basketball at gwapo sila kaya kanya kanyang Fans sa GYM.
98 Favor of RG Dragons (Brent.Univ)
52 Favor of Blue Aces (FCE Univ)Hmp. Sabi ko na nga ba para lang silang nag practice, hindi kasi halata na seryoso sila sa game . O dahil nga kampante na talaga sila sa resulta.
Makalipas ang ilang minuto ayon sila nga ang nanalo.
"Miracle, We Won" takbo niya papalapit sa akin at nag tatangka na yakapin ako.
"Oops! Pawis mo." Iling ko sa kanya
"Ito naman parang yayakapin lang, Wala man lang congrats" Pag iinarte niya.
"Sorry Congrats Mickey!"
"That's My Girl" Sabay pat ng ulo ko.
"Dude, Friends lang ba talaga?"
Si Santino, siya talaga ang malakas mang asar sa kanila. pero pag may problema ka madali mo din siyang malalapitan. malakas nga lang mambabae. wala e, basketball PLAYER."Shut up! Dude or Else" Banta ni Mickey
"Sorry, Bakit Sofie Friends lang ba talaga?"And that was my Nick Name. "Sofie" They use to call it na. nakasanayan ko na.
"Shut Up! I said Santino"
"Stop it Mickey, Yes Santino were good friends remember?"
"Okay Fine, Chill Bro"Nagtataka din kasi mga friends niya, kasi sa sobrang tagal naming mag kaibigan wala man lang daw nabuo na something
Kung alam lang nila!
"Calmdown Mickey"
"Ok Fine"
"By the way, Saan na punta nyu?"
"Ahh, Sa Ayala!"
"Saan? sa Wonderland?"
"Yeah, we have to celebrate"
"Sus, E parang araw araw na yata kayo nag cecelebrate. Well Enjoy"
"Please Join us" Pa aawa niyang face.
"Okay Fine!" Makakatanggi pa ba ako?A
yala Wonderland BAR.
Sofie's POV
"Mickey, What time tayo uuwi?" Mukha kasing ma O-OP ako buti sana kung andito bestfriend ko (BUKOD KAY MICKEY) Tapos yung mga damit nila! Hala nakulangan yata sa tela.
Ako? Naka Jeans at Shirt lang.
"Miracle, Youre so rude"
"What??"
"I mean, kakapunta lang natin then now you asked me if anong time tayo uuwi" Irita niyang sabi. Sorry naman nakaka out of place kasi
"Sorry, Im just asking you know"
"Fine, later uuwi din tayo. But now let's enjoy the moment" Sabay akbay sa balikat ko. Pinag tinginan naman kami ng mga kababaihan akala mo mga naka kita ng nakakadiring bagay.. oo alam ko gwapo ang best friend ko pwes mag laway kayo..
"CR lang ako" Paalam ko.
"Right way" Turo niya ng daan.
YOU ARE READING
Game Of Love [On-Going]
Teen FictionHow Love can play with us? Hi, Im Thalia first of all i wrote this because im inspired. 15 y/o. I hope you like it. Love yeah guys.. Meet Miracle Sofia Chandria, A girl who loved Luis.. How they fight for love. if love playing with them.. Lets Se...