This is not a happy ending

CHAPTER 5

CHAPTER 5

Angel

It's weird. Since our official friendship day, nabawasan na ung pantitrip sakin ni Sir Aaron… I mean, Aaron. Well, he’s the one who likes to be called that way eh. When I say nabawasan, nabawasan talaga. Nung una nga akala ko either wala sa mood or may problema sa buhay nya. Pero katagalan, ganun na talaga eh. So tinotoo nya talaga ung sinabi nya that day? Pero kapag nag-uusap naman kami, feeling ko mas naging close or mas naging malalim na ung “friendhip” namin. Ewan ko ba! O feeling ko lang un?

“Hoy, Angel! Ang lalim ata ng iniisip mo? Inlababo ka noh?” Si Ate Alea. Nandito sya sa apartment ko ngayon. Dati kasi ako lang mag-isa dito. But since she needs a nearer house kasi lumipat sya ng work dito sa Manila, eto kasama ko na sya. Sina Mama and Papa nasa province eh. Pero dinadalaw din naman nila kami dito or vice versa.

“Wala, Ate! Wag ka nga mambwisit!”

“Edi inlababo ka nga? Di mo man lang dineny.”

Natigilan ako sa pagsubo ng favorite kong Mr. Chips. OO NGA NOH! Di ko dineny. Dati naman palagi akong naka-deny sa mga bagay na HINDI. Defensive queen kaya ako. Oh geez! Could it be…? I’m not in love! NO! <( @.@)> <(@.@ )> <( @.@)> <(@.@ )>

“Di ah!” Pft! Palipat-lipat lang ako ng channel sa TV. Ugh! Walang palabas na matino. Gusto ko ng cable. >.<

*beep beep*

“Oh! Boyfriend mo nagtext.”

WTF?! “Ano ba?! Ate naman eh! Wala akong boyfriend.” Kinuha ko sa kanya ung hpone ko. Sakin pala ung nagtext. I thought kay Ate. Pano ba naman kasi gaya-gaya ng ringtone! Beep beep!

FROM: Kulet

Whatcha doing?

What the heck?! Ang ayos ah! Ano ‘to naghahanap ng textmate? Palibhasa mayaman sa load. Pano nya nalaman number ko? FYI, he’s the one who got it. I didn’t give him my number ng kusa noh.

TO: Kulet

Ano na namang kelangan mo?

Pasalamat sya unli ako ngayon ah. Minsan lang kaya ako magload. Wala namang katext eh.

FROM: Kulet

So nagtanong lang ako kung anong ginagawa mo, may kelangan na kagad ako? *pout*

TO: Kulet

What’s with the *pout*?