This is not a happy ending

CHAPTER 14

CHAPTER 14

Angel

"Mon ange naman. Please." Nakatulala lang ako sa isang batang nagbe-beautiful eyes ngayon at mukhang aso kung maka-pout.

"A-YO-KO." I just smiled at him. Manigas sya dyan.

"Eh why?"

"Anong why ka dyan? Bakit? Masamang humindi ha?"

"Eh naman! Please na! Wala akong kasama tonight."

"So? I bet you have a lot of friends. Kaya ung iba na lang ayain mo. Ayoko sa mga parties, okay? I hate them. No. I loathe them." Ayoko talaga sa mga parties. Ako'y isang malakin display lang sa gilid kapag may mga parties.

"Eh wala nga akong maaya. Saka it's not true. I only have few friends here."

Maniwala ako sa kanya! "Eh wala ka naman palang maaya eh. Edi wag ka ng pumunta. Simple as that. Problem solved." ^____^

"Mon ange naman! Minsan na nga lang ako hihingi ng favor sayo."

Napatigil ako sa ginagawa kong panunuod dito sa office nya. Haha! Nakikinuod lang naman ako. Masama? "EXCUSE ME?! Saang banda ng minsan? Ano bang definition mo ng minsan? Sa pagkakaalam kasi ng utak ko, minsan is sometimes in English. Ung minsan ba na pag-utos mo saking bumili ng pagkaen mo, minsang pangungulet at pagkuha ng time ko, minsang pag-aaya lumabas at gumala, minsang pagtawag kahit wala namang masabi... Now, MINSAN?" ^__~

"Eh minsan lang un. Mon ange naman. Matitiis mo ba ko?" Mukhang tanga na sya kakapout at beautiful eyes nya.

Kyaaah! Don't look, Angel. Stop staring.

"O-Oo naman." Matitiis ko sya. Matitiis ko sya. Nafifeel ko na talaga.

"Eh ang sama mo na mon ange ah." He pinched my nose.

"Yah! Di ako makahinga ng maayos."

At dahil hindi naman nya binitawan ang ilong ko, edi pinisil ko din sa kanya.

Kung ano man ang naiimagine nyo, yeah. That's it. Parehas kaming magkaharap at hawak ang ilong ng isa't isa. Mukhang tanga lang eh.

"Matira matibay." - Aaron

"Talaga."

--- After 5 minutes ---

"Hoy kulet! Nangangawit ka na?" Actually, pa-ngongo na kami magsalita.