CHAPTER 31

22 0 0
                                    

CHAPTER 31

Angel

I never imagined before na magiging ganito ang takbo ng buhay ko in the future. Yeah, I was dreaming for something like this but hanggang doon na lang un. I was never the I'll-do-whatever-it-takes-to-achieve-my-goal person. I only dreamed pero I did not exert my full efforts to achieve it. Silly but I think I'm so lucky and so blessed to be given such blessings in life.

Nagtuloy-tuloy ung career ko as a writer. I'm still an editor in one of our company's magazine. I still write my own stories and if it will be proven, they will publish it to the market. If not naman, I'm just posting my other stories to my blog. And I'm still a blogger of my writer life. It's great to realize na dati pangarap ko lang talaga na maging writer kasi mahilig akong magsulat. I have a lot of thoughts in my mind that I want them to be written down. And now, eto na ko ngayon. So much fulfillment for a dreamer like me.

Sabi nga nila pwede na daw akong magsettle down. Di naman ako tanga para hindi malaman ang ibi sabihin non noh. I was like "WTH?! I'm only 22 years old." tapos pwede na daw akong magpakasal? Nuh! I still want to enjoy my life noh and besides, I'm still enjoying Aaron's company as my boyfriend.

Mwaha! Lalo na't baby-ng baby ako dun sa kulet na un. Aba hindi naman ako ung nang-uunder sa kanya noh. Siya ung nagspoiled sakin eh. He should face the consequences. (^^ ,)V

FROM: Kath

Happy anniversary sa inyo ni Aaron, besty! Enjoy your day. :)))

Yah! Hindi si Kath ang unang bumati samin. Syempre, si kulet noh. Nagcountdown na naman kami kaninang midnight para batiin ang isa't isa. Mwaha! (*v*)

Tinanong nya kanina kung anong gusto kong gawin namin for today. Eh wala naman akong maisip kaya sinabi ko na sya naman ang magdecide. Kaya I totally have no idea kung saan kami pupunta ngayon.

"Gagala ka ba ngayon, Angel? Pupunta kasi si Wayne ngayon dito." sabi sakin ni Ate habang nagluluto.

"Baka. Di ko pa alam kay Aaron kung saan kami pupunta."

Umupo sa harap ko si Ate at iniwan na muna ung Tilapiang piniprito nya. "Bakit, Ate?" Ang weird naman kasi ng tingin nya sakin. Parang masyadong seryoso. Ano na namang kasalanan ko kay Ate? (?_? ")

Then I saw her smiled at me. "Bilib ako sayo, kapatid. One year na kayo ni Aaron. First boyfriend mo pa yan ah. Though kung ako papipiliin, I preferred Nick kasi kilalang kilala na natin sya. Pero sa nakikita ko ngayon, I know that you're happy with Aaron. Halata ko din naman kung gano ka kamahal nung kulet na un."

"Talaga, Ate?" Feeling ko nagbeam kagad ung mukha ko dahil sa sinabi ni Ate. I just feel happy and proud to hear something like that from my Ate. Kahit naman hindi kami palaging magkasundo ni Ate Alea, when it comes to serious matters, we really can depend each other always.

"Oo. I'm really happy for you, bunso. Sana palagi kang masaya. Magaan para sa Ate na nakikita niyang masaya ang kaisa-isang kapatid nya noh. Happy first anniversary sa inyo."

"Salamat, Ate." Ang saya marinig galing sa Ate ko un. Sa tana ng buhay ko, hindi ako iniwan ni Ate. Kahit na minsan nagrewrestlingan lang kami, bugbugan, asaran at kung ano pa, magkapatid pa rin kami sa isa't isa. I'm so blessed to be given a sister like her. Lalo na ung sabihin sayo na kaligayahan mo ang magpapagaan ng loob nya. Kahit parehas na kaming may boyfriend ngayon, hindi naman namin napabayaan ung bonding namin. Yah! I love my Ate so much! ^___^

"Ang tagal naman ni kulet." I pouted.

Grabe. Kanina pa ko walang magawa dito kundi hintayin sya ah. Nasan na ba un? Gusto ko kasama ko sya all throughout our day noh.

This is not a happy endingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon