Μόνο Φίλοι

ΘΥΣΙΑ

Θα τον βρω και θα τον σκοτώσω. Θα το τεμαχίσω. Θα γίνει της κακομοίρας.

''Θα τον σκοτώσω.'' Το μόνο που είπα

''Άρη, άσ' τον σε παρακαλώ.''

Μου λέει αλλά έχω βάλει ήδη ένα κάπρι και μία αμάνικη μπλούζα. Έψαξα τα παπούτσια μου αλλά δεν ήταν πουθενά

''Είδες τα παπούτσια μου;''

''Ναι αλλά σε παρακαλώ σταμάτα!''

''Θα μου πεις που είναι;'' Ρωτάω νευριασμένα

''Δεν θέλω να πας σε εκείνον'' παραδέχεται και πέφτει πάνω μου

''Δεν πειράζει θα βάλω σαγιονάρες'' δεν ακούω απολύτως τίποτα από αυτά που μου λέει

''Μπορείς να μην με γράφεις;''

''Μπορείς να ξεκολλήσεις από πάνω μου;'' Λέω και αφού την φιλάω με πάθος απομακρύνομαι

''Μην πας σε παρακαλώ!!'' φωνάζει καθώς πλησιάζω την εξώπορτα

''Θα επιστρέψω σε λίγο. Μην φύγεις!'' της λέω και κλείνω την πόρτα πίσω μου

ΞΕΝΙΑ

Αχ θεέ μου! Δεν ξέρω γιατί μιλάω. Αλλά τι να κάνω; Ήθελα να είμαι ειλικρινής μαζί του. Τι να κάνω; Που να πάω να τον βρω; Που μένει ο Νάσος; Που σταμάτησε χθες το ταξί; Και αν είναι πολύ πολύ μακριά; Και αν είναι δίπλα; Όλες αυτές οι σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό μου. Δεν σκέφτηκα τίποτα. Άρπαξα ένα κλειδί και αφού κλείδωσα άρχισα να τρέχω.

''Δεξιά 'η αριστερά;'' Μιλούσα στον εαυτό μου. Αριστερά σκέφτηκα και μετά προχώρησα προς τα κεί

''Σε περίμενα.'' Μου ψιθύρισε ένας άντρας πιάνοντας με από την μέση και κολλώντας με πάνω του.

''ΒΟΗΘΕΙΑΑ!'' Δεν έβλεπα ποιος ήταν αλλά το υποψιαζόμουν

''Σκάσε! Μην φωνάζεις!'' λέει και με γυρνάει προς εκείνον. Ο Νάσος. Καλά έλεγα

''ΠΑΡΑΤΑΜΕ!''

''Πρώτα θα σε πάρω και μετά. Βούλωσέ το και προχώρα'' μου είπε και με κρατούσε από τους καρπούς μου.

ΑΡΗΣ

''Άνοιξε γαμώτο!'' φωνάζω αλλά απάντηση δεν παίρνω

''Καλά μαλάκα. Θα ξαναέρθω όμως. Θα περάσω και από το κλάμπ να πούμε δύο φωνήεντα!'' Είπα και πήρα τον δρόμο για το σπίτι.

''Προχώρα σου λέω'' ακούω κάποιον να φωνάζει

''Άσε με!'' ακούω μία κοπέλα να ωρύεται λίγα βήματα πιο κάτω