Αυτή μια κοπέλα άπειρη στο κομμάτι του έρωτα και των διαφιλικών σχέσεων. Εκείνος κάθε άλλο παρά άπειρος, έτοιμος για να ζήσει μια ζωή στα άκρα. Ποία είναι ωστόσο η ιστορία τους; μπορούν δύο άτομα από διαφορετικούς "κόσμους" να συνυπάρξουν;
Μοναξιά. Μια λέξη με τρείς συλλαβές που στο άκουσμα της προκαλεί πόνο μεταξύ πολλών. Μέσα σε αυτούς και εγώ. Ίσως και ο Άρης. Άλλο- βέβαια- να πονάς και να νιώθεις κενός μέσα σου και άλλο να βρίσκεσαι σε μερικά τετραγωνικά μόνος σου, κάτι που βιώνω τώρα. Μετά την διπλή μας βόλτα στο Ξέφωτο ο Άρης με γύρισε σπίτι του, ή μάλλον, σπίτι μας- όπως θα μου έλεγε για να με διορθώσει αν ήταν εδώ.
''Μπορώ δηλαδή να μιλάω μόνη μου;'' Είπα και φυσικά κανείς δεν απάντησε.
''Καλό αυτό, καλά το έκανα και στην Αθήνα αλλά εδώ είναι διαφορετικά. Ελπίζω να μην ενοχλήσω κάποιον γείτονα και βρω τον μπελά μου...''
Κοίταξα το σπίτι γύρω μου, ήταν υπερβολικά ακατάστατο. Τα κουτιά από το φαγητό μας, τενεκεδένια κουτάκια, κουβερτούλες- απορώ τι τις θέλαμε Μάη μήνα. Επίσης είχαν μείνει μερικά πιάτα που δεν πρόλαβα να πλύνω γιατί αρχίσαμε τα δικά μας. Μωρέ ας ήταν εδώ και ας μαζεύονταν τα πιάτα- στοίβες ολόκληρες.
Αποφάσισα να μαζέψω όλη αυτή την ακαταστασία. Αλλά -προφανώς- δεν θα το έκανα χωρίς μουσική υπόκρουση. Γέλασα αυτάρεσκα κοιτάζοντας έναν καθρέφτη στο σαλόνι.
''Εδώ πρέπει να είναι...'' είπα και άνοιξα ένα ντουλάπι πάνω από την τηλεόραση. Υπήρχαν μέσα πολλά άλμπουμ φωτογραφιών.
''Τι στο-'' είπα και είδα τον τίτλο ενός άλμπουμ
ΞΕΝΙΑ ΚΑΙ ΑΡΗΣ διάβασα από μέσα μου και χάιδεψα απαλά το εξώφυλλο επιμένοντας στον τίτλο. Τι να έχει μέσα άραγε;
Το κράτησα με το ένα μου χέρι και περπάτησα προς την βιβλιοθήκη του. Η μισή είναι βιβλία και εγκυκλοπαίδειες και η άλλη συλλεκτικά -και μη- 'σι-ντί'. Όντως αυτό θα μπορούσε να είναι το σπίτι μας. Είναι μισό Άρης και μισό Ξένια. Τώρα βέβαια είναι μόνο Ξένια, γιατί η Ξένια είναι μόνη της. Ας τα ξεχάσω αυτά, σκέφτηκα και έδιωξα τις σκέψεις από το μυαλό μου...
''Δεν το πιστεύω...'' είπα και κοίταξα τις φωτογραφίες του άλμπουμ μας. Τις έχει όλες εδώ, από τα γενέθλια της μικρής Χριστινούλας, εκείνες που είχαμε βγάλει μαζί, χαμογέλασα και συνέχισα...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
