Μόνο Φίλοι

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΞΕΝΙΑ

Το αυτοκίνητο ερχόταν απειλητικά προς τα πάνω μου. Προσπάθησα να το αποφύγω αλλά μάταια, είχαμε αναπτύξαμε και οι δύο τεράστια ταχύτητα, αυτό το πρόσωπο που καθόταν ήταν πολύ γνωστό

''ΆΡΗ;'' Μετά όλα σκοτείνιασαν...

ΤΡΙΤΟΠΡΌΣΩΠΗ

Τα δύο αυτοκίνητα συγκρούστηκαν προκαλώντας την σύγχυση στην εθνική, λόγω της μεγάλης ταχύτητας που είχαν αναπτύξει συγκρούστηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Ευτυχώς η Ξένια είχε δέσει την ζώνη της και δεν χτύπησε στο παπρίζ, σε αντίθεση με τον Άρη που ούτε δέθηκε με την ζώνη του αλλά έφυγε μπροστά και χτύπησε στο τζάμι. Ευτυχώς όχι στο κεφάλι αλλά σε διάφορα σημεία του σώματος του. Η συντριβή ήταν μεγάλη.

Σειρήνες από περιπολικά, ασθενοφόρα και κανάλια είχα κλείσει την εθνική οδό Αθηνών- Αλεξανδρούπολης. Προσπάθησαν να βγάλουν την Ξένια μέσα από τα συντρίμμια ενώ ο Άρης είχε ήδη επιβιβαστεί στο ασθενοφόρο που πήγαινε καθοδόν προς την Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε το ασθενοφόρο που μετέφερε την Ξένια. Η κατάστασις και των δύο ήτο πολύ κρίσιμη.

Πίσω στην Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης παρακολουθούσε όλα τα κανάλια που πρόβαλαν ειδήσεις εκείνη την ώρα. Ήταν αναμενόμενο λοιπόν να δει τα νέα των δύο φίλων του. Κάλεσε την κοπέλα του Αλέξια και αυτή μαζί την Μελίνα, έντρομες βρήκαν την πλησιέστερη πτήση και γύρισαν στην Ελλάδα, είχαν συνεννοηθεί με τον φίλο της Μελίνας- τον Ηλία- να της παραλάβει από το Αεροδρόμιο των Αθηνών για να πάνε μαζί στην Θεσσαλονίκη- Με αεροπλάνο μεν αλλά θελαν να είναι μαζί. Η Μελίνα χρειαζόταν τον Ηλία, όπως η Αλεξία τον Αλέξη και η Ξένια τον Άρη, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι αυτοί οι δύο θα βρεθούν... Όλα είχαν τελειώσει;

''Μελίνα σας περιμένω στο αεροδρόμιο, μίλησα και με τον Αλέξη και έχει πάει ήδη στο νοσοκομείο που νοσηλεύονται''

''Μόλις προσγειωθήκαμε και περιμένουμε τα σακίδια μας, επειδή δεν είχαν χώρο πάνω στο αεροπλάνο τα δώσαμε κάτω...''

''Εντάξει, σας περιμένω στις αφήξεις, σε μία ώρα πετάμε για Θεσσαλονίκη''

Αργότερα, τα τρία παιδιά βρίσκονται στο αεροπλάνο με προορισμό την Θεσσαλονίκη. Η Μελίνα κοιμήθηκε στην αγκαλιά του Ηλία και η Αλεξία άκουγε μουσική με τα ακουστικά της. Προετοιμαζόταν ψυχολογικά, είχε τρία χρόνια να δει τον Αλέξη και της ήταν πολύ δύσκολο. Από την μία πλευρά ήθελε να αρχίσει να χοροπηδάει μέσα στο αεροπλάνο, αλλά από την άλλη; Αν δεν νιώσει κανένας από τους δύο αυτό που ένιωθαν πριν χρόνια; Οι σκέψεις βασάνιζαν τα μυαλά ολονών. Όταν φτάσανε στην Θεσσαλονίκη πήραν ένα ταξί και αφού έδωσαν την περιοχή του νοσοκομείου στον ταξιτζή ανακάθισαν στις δερμάτινες καρέκλες του σκούρου μπλε οχήματος. Έφτασαν εκεί χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Η Αλεξία μόλις είδε τον Άλεξ κοκάλωσε, είχαν αλλάξει πολλά πράγματα στην εμφάνιση του αλλά δεν την ένοιαζε, η αγάπη της δεν λογάριαζε τις αλλαγές που υπήρξαν με την πάροδο του χρόνου. Έτρεξε στην αγκαλιά του και τα δάκρυα της άρχισαν να κυλούν το ένα μετά το άλλο. Το ίδιο έκανε και η Μελίνα με τον Ηλία. Οι φίλοι τους ήταν στην εντατική, σοβαρά τραυματισμένοι και ψυχικά και σωματικά.