The Love Story Of Miss Poor Girl And Mr. Yabang

Chapter: 19

"O diba nang dahil sa simpleng street food na-developed silang dalawa. Pero sino kaya ang hindi makakaala nung time na nag confess na ang campus heartthrob natin." Nakangiti pang saad ni Crismange.

Hinihintay ko silang mag acting ulit sa unahan kaso bigla na lang silang nagsitigil at tumingin sa direksyon ko.

Pag lingon ko sa likod ko nakita kong nakaupo sa isa pang armchair si Mr. Yabang kung saan may nakapatong na dalwang palda, tatlong libro at tatlong patay na bulalak. Siguradong-sigurado ako na iyon yung mga ibinigay niya sa akin nung time na nag confess siya.

Now playing: 

Habambuhay by: Yeng Constantino

"Two years ago lagi tayong magkaaway. Two years ago nangako ako na hindi kita iiwanan. But two years ago din hindi ko natupad ang pangako kong iyon kasi sinaktan kita. On those two years napakaraming un-expected things ang nangyari sa'ting dalawa." Tapos huminga siya ng malalim. And then lumuhod siya bago naglabas ng isang kahita.

Mukhang alam ko na ang eksanang 'to, maraming beses ko na itong na basa sa mga wattpad stories ni Kazumi.

"Teka hindi ba parang ang bata pa natin para d'yan?" Medyo naiilang na sabi ko.

Diba tama naman ako mga readers masyado pa kaming bata para magpakasal.

"*laugh*"

"Eh? Anong nakakatawa?"

"Pwede ba Miss Poor Girl 'wag ka ngang assuming? Masyado na namang advance yang utak mo."

"*confused*"

Eh? Ano daw?

"Hindi ako mag pro-propose sa'yo 'no."

"Kung hindi ka mag pro-propose e ano ang laman niyang kahita?"

"Bakit hindi mo kaya buksan para malaman mo."

At dahil naku-curious na ako kaya naman binuksan ko ang laman ng hawak-hawak niyang kahita. And I really got surprise when I see what's inside there.

"Kwek-Kwek?"

"Yup! Naisip ko kasi na baka gutom ka na."

Nakakainis akala ko pa naman mag pro-propose na siya sa'kin.

"O bakit mukhang hindi ka ata natuwa?"

"*smirk*" Tapos tumalikod ako sa kanya.

"Pasalamat ka mahal kita."

"Ikaw kasi e nakakainis ka. Pinakabakaba mo ako tapos kwek-kwek lang pala ang laman."

"Uy, ang Miss poor girl ko gusto ng mag level up ang relasyon namin. Hindi ko alam na ganyan ka na pala kapatay na patay sa'kin."

"Kahit kailan napakayabang mo talaga!" Naiinis na sabi ko bago ko siya hinarap para hampasin kaso nabigla ako sa nakita ko.

Nakaluhod pa rin kasi siya pero wala na yung kwek-kwek dahil isang pares lang naman ng couple rings ang nakalagay doon.

"I'm not asking you to marry me. Instead I'm asking you to give me a second chance. This time hindi na ako mangangako sa'yo dahil hangga't makakaya ko ay ipilitin kong mag work ang relasyon natin."

"Kevin..." Naiiyak na tawag ko sa kanya.

Nakaka-touch siya promise.

"Same month, same day, same time and same place. Dito sa silid na 'to kita sinaktan kaya naman dito ko rin gustong simulan ulit ang lahat. Miss poor girl, will you be mine again?"

Handa ko na ba ulit siyang tanggapin? Paano kung saktan niya ulit ako? Paano kung hindi mag work ang relation namin?

Kevin's POV 

"Miss poor girl?" Kinakabahang tanong ko sa kanya. Para kasing nag dadalawang isip pa siya sa isasagot niya.

Kathleen's POV 

"YES!" I answered with a very loud voice before I gave him a very tight hug. Tapos sinuot na naming yung couples ring.

Sabi nga nila paano mo malalaman kung hindi mo naman susubukan. Saka na lang ang mga what if's. Ang mahalaga magkasama kaming dalawa. Kung may dumating mang problema pipilitin na lang naming masulusyunan.

"Happy Valentines Miss Poor Girl and Mr. Yabang!"

Napatingin naman kami doon sa nagsalita.

"Teka malaki pa ang atraso sa'tin ng news maker na 'yan!" Inis namang sabi ni Mr. Yabang.

"Don't worry kayo ang una kong bibigyan ng dyaryo bukas. And I will going to title it as THE LOVE STORY OF MISS POOR GIRL AND MR. YABANG!" She said before she runaway.

"Kahit kailan paki-elamera talaga ang babaeng 'yun!"

"Pwede ba 'wag na lang natin siyang intindihin? Saka bago ko malimutan Happy Valentines Mr. Yabang." "Mabuti naman at naalala mo. Poor girl ka talaga!"

"Alam mo kahit kailan napakayabang mo talaga."

"Mahal mo naman."

"Kapal talaga!"

Then he immediately kiss my forehead.

"Uy, nag blu-blush siya."

"Hindi ah!" I said before I gave him a sweet kiss on his cheeks then I run so fast.

"Habulin mo ako Mr. Yabang!" I shouted on him while I'm still running.

"Pasaway ka talaga Leen!"

"Matagal na, ngayon mo lang nalaman?"

"Of course I know that. You're my girl right?"

Then he grabbed my hand and hug me so tight.

This is the story of Miss Poor Girl and Mr. Yabang. Magulo at kumplikado sa simula pero sabay naman naming napagtagumpayan ang lahat ng iyon. At sigurado ako na maraming-marami pa kaming pagsubok na mapapagdaanan at malalagpasan.

"I love you Mr. Yabang."

"I love you more Miss poor girl." He said while hugging me on my back.