Empty&Cold

Chapter 10

Δεν ξέρω τι γίνεται πάντως εύχομαι να ήμουν νεκρή.Ακούω φωνές πάνω απ'το κεφάλι μου.Νιώθω κινήσεις.Νιώθω τις ενέσεις που μου κάνουν καθημερινά.Αλλά δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου.Ίσως να 'ναι καλύτερα έτσι.Αλλά δεν νομίζω.Ο Ντύλαν έχει έρθει πολλές φορές να με δει.Δεν ανταποκρίνομαι.Όχι ότι μπορώ.Άκουσα πρώτη φορά τη μητέρα μου να κλαίει πάνω απ'το κεφάλι μου.Μετά από τόσα χρόνια με θυμήθηκε.Με παρακάλεσε μέχρι και να ανοίξω τα μάτια μου.Μου ζήτησε συγνώμη και είπε ότι κατάλαβε το λάθος της.Δεν είχα καταλάβει πώς προέκυψε αυτή η ριζική αλλαγή.Είχα σκοπό να τη ρωτήσω.Τη σκέφτομαι εδώ και μέρες αυτή τη συζήτηση.Μετά από τόσα χρόνια.Είπε επίσης ότι θα με έπαιρνε μακριά από δω.Να φύγω μαζί της;Τι νόμιζε;Ότι θα τη συγχορούσα μετά από τόσα;Απ'τις νύχτες που βασανιζόμουν και απλά με κοιτούσε;Απ'την σιωπή της που μου δημιουργούσε μόνο προβλήματα;
Την επόμενη μέρα ξύπνησα.Ένιωθα σαν να πνιγόμουν αλλά ήρθε γρήγορα μια νοσοκόμα και με βοήθησε να ανασάνω.Ειδοποίησαν τη μητέρα μου.Έφτασε μετά από δέκα λεπτά.Δεν ήθελα να της μιλήσω.Ούτε καν να την βλέπω δεν ήθελα.Κάρφωσα το βλέμμα μου στο ταβάνι όσο επαναλάμβανε τις συγνώμες και τα παρακάλια της.Δεν με ένοιαζε τίποτα.Μόνο μία ερώτηση.Φυσικά δεν κρατήθηκα και τη ρώτησα.
-Πώς και τέτοια αλλαγή;
Είπα γεμάτη ειρωνία στη φωνή μου χωρίς να την κοιτάζω.
-Δεν θα σου πω ψέματα.Ήρθε και με βρήκε ένα αγόρι..
-Ναι ναι ξέρω και σου είπε όλη την ιστορία για τον θάνατο του πατέρα μου και ότι πρέπει να μείνω μακριά,την διέκοψα,τα χω ξανακούσει αυτά.Θα έφευγα μόνη μου μην φοβάσαι.
-Σε παρακαλώ δέξου την συγνώμή μου...
-Την συγνώμη σου;Πώς μπορείς και ζητάς τη συγνώμη μου μετά από τόσα χρόνια;Ήμουν μόλις έντεκα;Πώς μπορούσες να με κατηγορείς για τον θάνατο του ίδιου μου του πατέρα;Πώς μπορούσες να ευχαριστιέσαι απ'τα βάσανά μου;
Δεν ήθελα να ακούω τίποτα από αυτήν.Δεν ήθελα γενικότερα τίποτα από αυτήν.Σε λίγο καιρό θα γινόμουν δεκαοχτώ.Δεν θα τη χρειαζόμουν για τίποτε άλλο.
-Πού σκοπεύεις να πας;
Ήταν το μόνο που κατάφερε να πει στα αναφηλιτά της.Δεν το πίστευα ακόμη ότι γινόταν αυτό.Η γυναίκα που με έκανε να υποφέρω παραπάνω απ'ότι υπέφερα να κλαίει μπροστά μου.Δεν ένιωθα ίχνος λύπησης μέσα μου.Ήθελα να βασανιστεί όσο κι εγώ,πράγμα αδύνατο βέβαια,αλλά τουλάχιστον ας ένιωθε την απώλεια που αυτή προκάλεσε.Γιατί αυτή με απομάκρυνε.Αυτή φταίει που δεν τη θέλω στη ζωή μου.
-Δεν ξέρω.
-Άσε με να σε βοηθήσω.Μόνο για μια φορά.Να ξέρω τουλάχιστον ότι είσαι κάπου καλά.
-Είπα δεν θέλω τίποτα από σένα.Νομίζω είμαι ξεκάθαρη.
-Άσε με τουλάχιστον να έρχομαι να σε βλέπω μέχρι να βγεις από δω.
Δεν απάντησα.Έτσι κι αλλιώς θα περνούσε το μαρτύριο για την υπόλοιπη ζωή της.

Μετά από μία ώρα ήρθε ο Ντύλαν.Μπήκε μέσα και η μητέρα μου βγήκε έξω για να μας αφήσει να μιλήσουμε.Ένιωσα ωραία που τον είδα αλλά δεν μπορούσα να του συγχωρήσω αυτό που μου έκανε.
-Πρέπει να καταλάβεις δεν το έλεγχα.
Μπήκε κατευθείαν στο θέμα.Ευτυχώς.Με ξέρει.Ξέρει ότι δεν θα μπορούσε να με πείσει τίποτα.Μόνο αν μιλούσαμε κατευθείαν.
Δεν απάντησα.Κάρφωσα για άλλη μια φορά το βλέμμα μου στο ταβάνι.Με πονούσε που το έκανα αλλά δεν γινόταν αλλιώς.Δεν θα τον συγχωρούσα και πέρα από αυτό...θα έφευγα.Δεν θα τον ξαναέβλεπα.
-Δεν πέριμένω να με συγχωρέσεις Έμιλυ.Απλά να καταλάβεις...όπως δεν μπορώ να εξηγήσω τι σύνδεση έτσι δεν μπορώ να εξηγήσω και το πώς δεν το έλεγξα.Απλά έγινε.Για αυτό σε προστάτευα.Ένιωθα ότι έτσι έπρεπε να κάνω.Δεν φαντάστηκα ότι θα γινόταν χειρότερο.Αλλά υπάρχει λύση..
-Λύση σε τι;Θα ξεχάσω;
-Αυτό ακριβώς θα κάνεις.Δεν μπορώ να εξηγήσω πάλι πώς.Αλλά έτσι θα γίνει.Δεν σου ζητάω συγνώμη γιατί έτσι θα είσαι καλύτερα.
Με πλησίασε.Ήξερα τι θα ακολουθούσε.Τον φίλησα για τελευταία φορά.Ήταν τόσο λάθος να τον φιλάω ενώ ήξερα ότι δεν τον είχα συγχωρέσει αλλά ήξερα ότι ήταν η τελευταία φορά.Τον φιλούσα παθιασμένα σαν να μην υπήρχε αύριο γιατί όντως δεν θα υπήρχε αύριο.Όλο αυτό θα τελείωνε.Ανακουφίστηκα που θα τελείωνε.Τον κοίταξα τελευταία φορά βλέποντας τον δολοφόνο του πατέρα μου αλλά και το αγόρι που αγάπησα τόσο πολύ.Έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα γνωρίζοντας ότι θα ξυπνήσω και δεν θα θυμάμαι τίποτα απ'όλα όσα έγιναν μαζί του τον τελευταίο χρόνο.