Kurtlar Arasında (3. Kitap)

13. Bölüm

Ne olduğunu anlamam gerekiyordu. Hızlı bir şekilde arabadan indim ve onlara doğru ilerledim.
"Siz kimsiniz?" Diye sordum.
"Niye yolumda duruyorsunuz?"
Sarışın olan çocuk öne doğru çıkmıştı.
"Gerçekten bizi hatırlamadın mı Bella?"
Neyden bahsediyordu bu? Onları daha önce görmediğime yemin edebilirdim.
"Hayır kimsiniz ki?" Diye sordum.
Sarışın çocuk daha da yaklaşmaya başlamıştı. Ardından diğerleri de birkaç adım atmışlardı.
"Şöyle söyleyeyim. Hani şu 3 büyükleri yenmenize yardım eden sürü!"
3 büyükler mi? Tanrım bu Chris'in sürüsüydü.
"Yoksa siz..."
"Evet Bella! Biz Chris'in sürüsüyüz." Dedi arkada duran esmer kız.
"Peki benden ne istiyorsunuz?"
"Chris bir şey söylemeden çekip gitti. Ondan sonra ondan bir daha haber alamadık. Nerede o?"
"B-bilmiyorum!"
"Hayır biliyorsun!" Dedi sarışın kız. Dişlerini bana doğru gösteriyordu. Ortadaki kız onun kolundan tuttu.
"Kendine gel Hannah!" Dedi ve ardından bana doğru kafasını çevirdi. Ağır adımlarla yaklaşmaya başladı.
"Bak Bella. Sürü bir süredir hiç iyi değil. Kurt sürülerinin neden iyi olmadıklarını bilir misin?"
Bir şey dememiştim.
"Eğer alfa olmazsa sürü bir hiçtir ki...bunu zaten biliyordun öyle değil mi Bella?"
Kafamı salladım.
"Güzel şimdi bizim durumumuzu bir anla istersen! Geçen sene okulun sonuna doğru Chris bize bir şey demeden ortalıktan kayboluyor ve şu zamana kadar ondan bir haber alamıyoruz. Kokusunu bile tespit edemiyoruz."
"Peki benden ne istiyorsunuz?"
"Bize Chris'in nerede olduğunu söyle!" Dedi kız ve saçlarımla oynamaya başladı. Geriye doğru ondan kurtulmak için birkaç adım attım.
"Chris'in nerede olduğunu ben de bilmiyorum. Ondan haber alamıyorum."
"Ama bildiğim kadarıyla geleceği görebiliyorsun! Hadi Bella göster bana! Chris gelecekte yanımızda olacak mı?" Dedi ve elimi tuttu. Hemen sert bir şekilde elimi çektim.
"Bunu yapamam tamam mı! Daha önce denedim bunu, ama o gelmedikçe ben göremiyorum."
"Uğraşırsan görürsün!" Dedi arkada duran esmer çocuk.
"Gerçekten yapamıyorum."
Kız o anda pençelerini çıkardı ve suratıma doğru bir darbe geçirdi. Elimle suratımı tutarak yere düştüm. Kafamı kaldırdım. Artık ben de sinirlenmiştim. Hemen çizmemin içindeki kurtboğan kurşunu ile kaplı silahı devreye geçirdim ve kızın bacağına doğru bir ateş ettim. Kız geriye doğru tökezleyerek çığlık attı ve yere düştü. Bacağını tutuyordu. O sırada hemen ayağa kalktım ve bana doğru yaklaşan diğer kıza doğru silahı doğrulttum. Esmer çocuk yaklaşmaya başlamıştı. Silahı herkese doğru doğrultuyordum.
"Dinle Bella! Kesinlikle sana zarar vermek istemiyoruz ama Chris olmadan yapamıyoruz. Tamam mı?! Ona ihtiyacımız var! Ve canım pahasına olsa da onu bulacağım. Ama bize yardım etmek zorundasın tamam mı?"
"Hayır! Size yardım etmek zorunda değilim ben!"
"Evet öylesin Bella çünkü sen de Chris'i en az bizim istediğimiz kadar geri istiyorsun!"
"Evet geri istiyorum. Ama bu sizinle işbirliği yapacağım anlamına gelmiyor."
"Öyle mi?"dedi çocuk ve elime bir tekme attı. Bu tekmeyle silahı elimden düşürmüştüm. O sırada sarışın kız ile sarışın çocuk kollarımdan tutup beni arabanın kaputuna doğru yasladılar. Diğer esmer çocuk konuşmaya başladı.
"Eğer onu bulmamıza yardım etmezsen seni kendi ellerimizle öldürürüz Bella ve bilgin olsun biz Chris'in sürüsüyüz. O yüzden kimseye karşı güçsüz değiliz. Özellikle de senin gibi birine! Chris'e ne yaptığını biliyoruz ve inan bana bunun için çok pişman olacaksın!Şimdi.....seninle bir süre sonra tekrar görüşeceğiz. Umarım ki o seferde de fikrin sabit kalmaz. Aksi halde ben gücümü göstermeye hazırım!" Dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı. Diğerleri de onun arkasından yürümeye başladılar. Beni tutan çocuk bırakmıştı. Kız da karnıma pençelerini sapladı ve öyle bıraktı. Karnımı tutarak acı içinde yere düşmüştüm. O sırada da zaten yağmur yağmaya başlamıştı. Yerdeydim ve yalnızca inliyordum...