Kurtlar Arasında (3. Kitap)

15. Bölüm

  Acı içinde inleyerek uyanmıştım. Yavaş bir şekilde gözlerimi açtım.
"Kımıldama Bella!"

  Ne olduğuna bakmak için yavaş bir şekilde başımı kaldırıp etrafıma bakınmaya çalışmıştım. Beyaz eldivenli bir adam karnıma dikiş atıyordu ve sanırım bunu uyuşturmadan yapmıştı.
"Ahh! Canım yanıyor! Uyuşturmadınız mı?" Dedim gözlerimi kapatarak.
"Üzgünüm Bella ama baygın olduğun için buna ihtiyaç duymadık."
"Ah! Ne zaman bitecek..bu?"
"Az kaldı!.....ve...işte! Tamamdır." Dedi ve yaramı bandaj ile kapattı. Bana doğru baktı.
"Artık daha iyisin!"
"Çok halsiz hissediyorum." Dedim yattığım yerden.
"Bu normal çünkü kan kaybettin ayrıca üşütmüşsün." Dedi 'üşütmüşsün' kelimesini çok tuhaf söylemişti.
"Şimdi hemşireye söylerim sana bir serum takar. Daha sonra evine gidip dinlenebilirsin! Sana 1 hafta rapor yazacağım Bella. Ama lütfen bu bir hafta içinde yataktan kalkma olur mu? 1 haftanın sonunda buraya tekrar gel, dikişlerini alacağım ve durumuna bakıp sana birkaç tahlil uygulayacağım."
"Tamam da tahlil ne için?" Diye sordum.
"Yani bir kontrol için, bir şeyin var mı yok mu? Bir şeyin belirtisi..."
"Bir dakika...neyin belirtisi?"
"Her şey olabilir. Yani herhangi bir şeyin! Sen sadece 1 hafta boyunca yataktan kalkma ve 1 haftanın sonunda buraya yeniden gel! Anlaştık mı?"
Yalnızca kafamı sallamakla yetinmiştim. Doktor odadan çıktığı anda kapıda amcamı ve James'i görmüştüm. James ona haber vermişti işte. O kadar da baskı uygulamıştım. Lanet!!
....
Amcam önden merdivenlerden çıkmıştı. James de bana yardım ediyordu.
"Sana amcama söyleme demiştim."
"Bunu kasten yapmadım Bella! Benim ve senin okulda olmadığımızı öğrenince bir şeyler çevirdiğimizi anlamış. Ben de doğruyu söylemek zorunda kaldım."
"Yine de keşke beni satmasaydın!"
"Üzgünüm."

Odama geldiğimizde James beni dikkatlice yatağa yatırdı ve üzerimi örttü.
"Üzerini sonra değiştirirsin! Şimdi gördüğüm kadarıyla halin yok!" Dedi ve yatağın üzerine oturdu.
Kafamı salladım. Gerçekten de hiç halim yoktu.
"Şimdi biraz uyu. Ben sana öğlen yemeğini getiririm."
Kafamı salladım ve gözlerimi kapattım.
....
"Bella! Bella" seslerle ve sarsılmayla uyanmıştım. Gözlerimi açtığımda karşımda James'i buldum.
"Ne oldu James?"
"Biri seni görmeye geldi." Dedi sırıtarak.
İçimden Chris diye geçirmiştim. Ama kapıda gördüğüm Tyler ile o olmadığını anlamıştım.
Tyler yavaşça odaya girdi ve yanıma doğru yaklaştı.
"Merhaba Bella!"
"Merhaba!"
James'e baktım. Bana bakarak odadan çıktı.
"Bugün okula gelmeyince kötü bir şey oldu sandım ve nasıl olduğuna bakmak istedim. Sen iyi misin?"
"Yani biraz ağrım var ama iyiyim." Dedim gülümseyerek.
Yatağa doğru oturdu ve elimi tuttu. Bunu neden yapıyordu ki? Ne yapmaya çalışıyordu?
"James den öğrendiğim kadarıyla..." Cümlesini tamamlamamıştı.
"Evet?"
"Bunu kurtadamlar mı yaptı?"
"Chris'in sürüsü."
"Chris'in sürüsü mü?"
"Evet. Normalde onlar bu şehirde değillerdi. Ama işte Chris yaralanıp, halasının yanına gidince, onların da haberi yokmuş. Nerede olduğunu bana sordular. Biraz sert oldu ama işte gördüğün gibi."
Kafasını salladı.
"Resmen sana saldırmışlar."
"O sarışın kız! O yaptı."
Bir süre sessizlik olmuştu.
"Neyse...ama şimdi iyisin öyle değil mi?"
Kafamı salladım.
"Evet iyiyim. David den bir haber var mı?"
"Hayır onu bugün okulda görmedim."
"Öyle mi? Okula gelmedi mi?"
Kafasını olumsuz anlamda salladı.

Bu çok garipti. David neden okula gitmemişti ki? O kolay kolay devamsızlık yapmazdı. O sırada gözüm dün arabadan indirdiğim eşyalara takılmıştı. Bir şey fark etmiştim. Eric'in verdiği poşet orada değildi.
Bir şey demeden doğrulmaya çalıştım ama Tyler beni durdurmuştu.
"Bella sen ne yapıyorsun? James bana doktorun 1 hafta yatman gerektiğini söyledi."
"Yalnızca bir şeye bakacağım." Dedim ve kalkmaya çalıştım. Yavaş bir şekilde ayağa kalktım. Tyler da ayağa kalkmış ve yanıma gelmişti.
"Bella.."
"Sadece bir şeyi kontrol etmem gerekiyor." Dedim ve yaramı tutarak oraya doğru ilerledim. Poşet gerçekten de orada yoktu. Tyler'a doğru döndüm.
"Tyler beni dışarı çıkarabilir misin?"
"Bu imkansız yürüyemezsin!"
"Lütfen arabada bir şey unuttum."
"Neyi?"
"Kitabı...Eric onu bana dün verdi ve şimdi burada yok. Burada değilse arabada olmalı. Yani unutmuş olmalıyım."
"Tamam öyleyse sen bana anahtarı ver! Ben gidip bakayım. Tamam mı?"
"O da olur." Dedim kafamı sallayarak. Nefes nefese kalmıştım. Komidinden anahtarı çıkartıp Tyler'a verdim. Hızlı bir şekilde odadan çıktı ve gitti. Yavaş bir şekilde yatağımın üzerine oturdum.

Kısa bir süre sonra Tyler odaya geri dönmüştü. Nefes nefes kalmıştı. Hafif bir şekilde dizlerinden destek alarak eğildi.
"Kitap orada değil Bella."
"Ama bu imkansız! Kitabın orada olması...." O sırada aklıma bir şey gelmişti.
"Kitabı...kitabı onlar aldı!"
"Kimler aldı Bella?"
"Chris'in sürüsü."