"MY NAME IS PAIN!"

chapter-10

PAIN

"its time to go."-then tumingin sya sa watch nya.

"huh? bakit?"-kahit obvious naman ang sagot nag tanong pa ko. nalulungkot lang kasi akong isipin na aalis na sya.

aww. bat ako nalulungkot?

"pauwi na si maam jannet. baka lalong magalit yun kapag naabutan nya ko dito."-tumayo na agad sya at lumapit sa bintana. tiningnan nya muna yun pagkatapos tumingin sa paligid na parang may hinahanap.

"anong gagawin mo?"-nagtataka kong tanong.

"lalabas na."-sagot nya.

"eh bat dyan sa bintana? at saka ang taas nyan di ka makakaakyat dyan."-sabi ko sa kanya.

"dare?"-aba. nanghahamon.

"ayoko nga. "-ayoko talaga. baka ako matalo no.

tinanggal nya ang lahat ng nakalagay sa isang maliit na table dun sa sulok at pag katapos inilagay nya dun sa malapit sa bintana.

"pano ba yan... aalis na ko."-bago pa ko makapag salita sumampa na agad sya dun sa bintana.

hay! mag isa na naman ako dito. umupo na lang ulit ako sa isang tabi at inalala yung mga pinag usapan namin kanina.

"nakapunta ka na ba sa prayer mountain?"-tanong nya sakin.

"huh? san yun?"-taka kong tanong.

"nakalimutan kong di nga pala kayo pwedeng lumabas lagi ng bahay kaya di mo alam."-sabi nya sakin.

"prayer mountain? ibig sabihin pwedeng mag dasal dun kasi prayer mountain nga eh."-sabi ko naman sa kanya. naka upo din sya malapit sakin. pero di naman sobrang lapit. sakto lang. hindi awkward.

"yup. pero iba na tawag dun ngayon."

"ano na?"

"date mountain."

"huh? bakit? kasi maraming nag dedate dun?"

"yup. maganda naman kasi talagang magdate dun eh. gusto mo... dalhin kita dun minsan?"-tumingin sya sakin ng may ngiti sa labi.

"ta-talaga? dadalhin mo ko dun?"-ibig sabihin magdedate kami?

oh no! first time ko yun.

"hoy! nakikinig ka pa ba?"

"huh? ahh. oo. ano nga ulit yung tanong mo?"-tanong ko sa kanya.

"sabi ko kung nakapunta ka na din sa garden?."-tanong nya.

"uhm. hindi pa.pero nakita ko na yun nung unang pasok ko dito."

"PAIN!"-naputol ang pag mumuni-muni ko ng may tumawag sakin. sila hazel,eden,apple at roselyn pala.

"oh? bakit?"-nag lapag sila ng pagkain sa harapan ko.

"kumain ka no oh! bilisan mo."-sabi ni eden.

"oo nga. alam naming di ka pa kumakain simula kaninang umaga."-sabi naman ni apple.

"oh dali. say ah."-susubuan naman ako ni hazel.

"hey! guys. easy lang kayo."-ibinaba ko yung kutsarang may lamang pagkain na isusubo sakin ni hazel.

"hindi ako gutom ok."-tumaas naman ang mga kilay nila.

"anong kinain mo?"-hazel.

"kumain ka ng mga daga dito?"-apple.

"oh my god pain! vampire ka. "-huh? ano daw? anong pinag sasabi ng mga to? sarap pag babatukan.

"ano bang mga pinag sasabi nyo? hindi ako kumakain ng daga no! at lalong hindi ako vampira no. kung vampire ako baka ubos na mga dugo nyo."- paliwanag ko sa kanila.

"eh kung ganon bakit ka busog? san nanggaling pag kain mo?"-eden.

"oo nga. di ka naman makakalabas dito."-roselyn.

"kaya nga. at kung makalabas ka man dito di ka naman makakapag luto."-apple.

"kasi di ka naman marunong magluto."-hazel.

"oo na. tama na. tama na."-awat ko sa kanila. "dinalhan ako ni jon-jon ng pagkain ok."-lahat naman sila na pa gasped.

"ta-talaga? pano? "-sabay sabay nilang tanong sakin.

"secret. hahahah. "-tumayo na agad ako at lumabas ng bodega.

yeah. lumabas na talaga ko kasi bukas ang pinto eh.

naabutan ko si maam jannet sa kusina na nag hihiwa ng gulay.

"ano? nag tanda ka na ba ha?"-nakatingin lang ako sa kanya. kung makukuha ko lang sana yunb kutsilyo baka isinaksak ko na yun sa kanya.

"naririnig mo ba ko?"-tanong nya ulit sakin.

"opo"