PAIN’S POV
Kanina pa ko pindot ng pindot dito sa doorbell! Bakit hindi gumagana?
“mommy!”-sigaw ko mula sa labas.
“mommy!”
“mommy!”
Padilim na rin ng padilim. Pati ang paningin ko nandidilim na rin.
Walang nag bubukas ng ilaw. Wala bang tao? Nag doorbell ako sa kabilang bahay.
“uhm. Wala po bang tao dyan sa kabilang bahay?”-tanong ko dun sa kasambahay. Mukha bago lang sya dito.
“ uhm. Wala po eh. Matagal ng walang tao dyan. Simula ng dumating ako dito. At sabi po ng kasamahan ko nasa ibang bansa daw po.”-nanghina ang mga tuhod ko. Buti na lang nakahawak ako sa gate.
“ganun ba. Maraming salamat.”-umalis na ko.
Saan ako pupunta ngayon? Wala akong kakilala na kamag anak namin.
Hindi manlang nila ako naisip! Hindi nga talaga nila ako mahal!
Walang akong ibang magawa kundi ang umiyak ng umiyak. At peste pa yung ulan. Sinabayan na naman ako. Hindi pa nga tuyo yung damit ko eh.
_________
THIRD PERSON’S POV
“anak patawarin mo ko”-humahagulhol na sabi ng daddy ni pain sa harap ng puntod nya. Naaksidente ito nung araw na umuwi sya sa bahay nila, pero wala syang nadatnan. Dahil sa pinag dadaanan nito. Hindi na alam kung ano ang nangyayari sa kanya. Ang huli nya lang nakita ay ang malaking truck na palapit sa kinaroroonan nya.
BINABASA MO ANG
"MY NAME IS PAIN!"
Teen FictionPaano kung yung mga taong mahal mo eh di ka pinaniniwalaan? at ang tingin sayo ay isang sinungaling? at ang pinakamalupit pa ipinatapon ka sa GALALAN?? WHAT THE HELL!!! mamatay na yata ako bago dun makarating!! at higit sa lahat sa dinamirami ng pan...
