Hi! Ako si Joseph.
Nanggaling sa pamilyang puno ng pagmamahalan. Kaya lumaki akong marespeto sa mga babae.
Snobber ako kung kailangan, kase ayoko ng madaming kaibigan, its either sasabihin nilang pa-fame ka o kaya feeling close.
Ayokong ma-judged.
Ayokong masaktan.
Ayoko.
At mas lalong ayokong makapanakit ng tao.
Im a college student right now,
Sagad yung sakit sa ulo. Thesis. Projects. Reports. And many things.
Buti na lang nandyan si Victoria,
Someone i can hold on to,
Someone i can lean on,
Someone whose there to make me smile.
Someone Enough to made my day.
Its just her.
Nagkakakilala kami,
Highschool , Second year, transferee sya,
That time,
sobrang gandang-ganda ako sa maamo nyang mukha, chinitang mata, mahabang buhok, pakurbang pilikmata, magandang labi at sobrang perfect nya.
Looks like an angel.
hindi ko sya niligawan agad.
Bawal ako maggirlfriend actually,
Nakakatawa ba? Hahaha. Lalaking pinagbabawalan magka-gf? HaHa
Funny but Real.
M.U kami for 2 years.
Pagkacollege, naging kami din,
Bale, 5 years na din kami pag sinama yung M.U days namin.
Kaya nga,
Naisip kong,
Magpropose na..
Anong magandang gawin ah?
Di ako sure e.
Isip,
Isip,
Isip,
Hayst,
A simple girl like her, deserves a quite cute thingy.
Huh?
Ano?
Ay sorry, puro ba sya nasa isip ko? Pasenya.
Para sa mga lalaki:
ANG BABAE,
SOBRANG GANDA NILANG LAHAT.
Its on your eyes , the way you see each of them.
Nakanaks.
" Kuya! Anak ka talaga ng jowa mo! " sabi ng kapatid kong si Kia. Galit nanaman dahil niligpit ko yung gamit nya.
BINABASA MO ANG
Light Feather (HAB)
Любовные романыHighest Ranking: #9 - 08/03/19 "Good boys are boring..." Sinong makapagsasabi na ang pink pupuwede lang sa babae? Who are we to stereotype and limit people from accessing and using things they like because the society label it with gender roles and...
