Light Feather (HAB)

Chapter 17: Ang Bagong Joseph

                       HERSHEYS' POV

Niyaya ako ni Diether na magmini stop saglit at magsnack while talking. Well, wala naman akong nakikitang masama dun dahil kakain lang naman kami at food is life. Food is forever. Food will never hurt you. Pagkain lang sapat na. Pagkain di ka iiwan. Lives at edi sa tyan mo HAHAHAHA.

" Uhmm.. 4 pong kariman. " ang sabi ko sa teller.

" 40 pesos po maam. " ang sabi ni ate while getting the Kariman, ugh. Delisyoso! Yum yum yum yum yum

" magbayad ka na. " napatingin ako ng masama sa kanya. " hala, bakit? "

" ah wala.. Akala ko naman po kase ililibre po ako ate nung kasama ko, hindi po pala ate. Niyaya-yaya ako dito. " pagpaparinig ko sa kanya habang kinukuha sa bag ko yung wallet ko.

" ayan na oh. " nilapag nya sa counter yung bayad. Ngiting tagumpay naman ako.

Pagkakuha ko sa pagkain diretso kain ako agad. Sarap! Chocolate!

" mga tao nga naman ngayon, wala man lang thank you~ " pagpaparinig nya, lumingon ako at ngumiti lang.

" shengshu " imbis na thankyou, yun yung nasabi ko. madaming laman yung bibig ko dahil sarap na sarap ako sa pagkain ko.

" HAHAHA. shengshu ka dyan. " tumawa sya sabay punas sa bibig ko. Nagulat ako at napaatras ng bahagya. " upo na kaya muna tayo " umupo kami sa upuan sa loob ng ministop.

Nang malunok ko na yung laman ng bibig ko, nag umpisa na kong magtanong kay Diether ng mga bagay na pinagtatakahan ko.

" So, bakit ka nga bumalik? "

" ah ayun.. " napakamot sya sa batok nya. " .. wala trip ko lang. Haha. Bored ako sa States eh. Walang thrill.. dito sa Pilipinas meron. "

" ah, so gusto mong may umabang sayo sa daan tapos patayin ka? Thrill yun para sayo? "

" Hindi ganon. Baliw ka talaga. What I mean is .. I just dont find something interesting there to do. Araw-araw, gigising para sa pagkain, papasok sa school, tapos pag uwi, homeworks, kain, nuod tv then tulog. Paulit ulit lang. Kakabagot. "

" Okey.. akala ko kasi.. "

" akala mo ano? " tumaas ang kilay nyang perfect. Ugh, bat ko ba naiisip yun wtf.

" Akala ko.. Akala lang to ah. Pero di ako nag aassume, I just thought may binalikan kang tao. "

" And specifically.. who do you think it is? " pagtatanong nya sakin. hala ka dyan.

" Uhmmm..Kase ano, naisip ko lang naman, ah , wala naman akong ibang iniexpect.. " Asdfghhkll.

" Iniisip mong IKAW. " kailangan talaga i-emphasize nya yung word na Ikaw -_- badtrip toh.

" Oy, grabe ka sakin--- "

" Aminin mo na lang. Halata naman eh. Hahaha. " buset na toh. Tinatawanan lang ako. ".. But honestly, you wanna know something? "

" wh-what? "

" What your thinking is true. "
Owemgeee, Waaaaaaah!

wait, teka, teka, Wag kang malandi Hersheys. Baka paasahin ka nanaman nyan. Madali kang maniwala eh noh?

" Oh? "

" Bata pa tayo nun. Kindergarten. I was 6 and your 5, How come we made a promise to stay comitted to each other right? That was funny. "

" -_- Hindi yun nakakatawa. "

" Dont tell me, you take it serious? " hindi ako nakasagot, instead tinapos ang huling kariman. Nakakainis. Tinatawanan nya lang yun? Bwiset pala sya eh! Naghintay ako mg matagal. Hindi ako nag boy friend, kahit nung highschool may mga nagpaparamdam sakin. Sayang yung poging half american, mayaman na, mabait pa, kung alam ko lang na ganto, edi sana pinatulan ko yung amboy na yun. Edi sana ngayon, may karanasan na ko sa 'love' na yun.