Light Feather (HAB)

Chapter 14: Questions

                      VICTORIA'S POV

Dumating ka na ba sa point na, tatanungin mo sa sarili mong..

what if?

What if i didnt end it up that way?

What if i just choose him?

What if i fight for him?

What if i tell him about this?

Would he accept me again?

Would he understand?

Would everything be fine?

" Babe, anong meron? Lalim ng iniisip mo ah? " he came to me curiously.

" ah wala. Nakabili ka na ba nung gusto mong bilhin sa dep store? " umupo sya sa tabi ko at nagkamot ng ulo.

" wala nga eh. Di ko rin alam kung baket nawala yun dun. "

" baka out of stuck na. Tara, uwi na tayo. " pagyayaya ko sa kanya. Hanggat maaari, ayokong lagi kaming magkasama. I dont feel secured. I mean, natatakot akong one day, bigla ko na lang makasalubong si Joseph at kasama ko sya.

Naiipit na ko sa sitwasyon.

What if one day mangyari nga?

Anong gagawin ko?

Anong magiging reaksyon nya?

oo, syempre magagalit yun victoria. Baliw ka ba?

Paano ko ipapaliwanag kay Vincent yun?

All along he thought sa almost six  months na "kami" DAW, ay matagal na kaming break ni Joseph.

Bakit nga ba di ko naipagtanggol yung feelings ko para kay Joseph?

Bakit ba ang hina-hina mo?

" ang aga naman natin umuwi. alas tres pa lang oh. Gala pa tayo babe. Pleaseeeee " nagpapout sya sa harap ko. Walang epektong kilig tulad ng ginagawa ni Joseph.

" ah sige. Pero uwi na tayo pag four na. " pumayag na lang ako. Di naman ako pwedeng magreklamo.

He held my left hand tight and i hate it. Lahat ng taong nakakakita, kinikilig o nabibitter, ako naiinis.

arghh.

" Babe, can we stay for a while. I just want to look at this. " tumigil kami sa isang watch store. Tumitingin-tingin sya ng mga relo.

I remember,

ayaw ni Joseph na nagrerelo, mabigat daw sa kamay at di sya kumportable lalo na pagmamahalin dahil nagmumukha syang mayabang.
sanay sya sa phone natingin ng oras.

" babe. look at this. Isnt it cute? " napalingon naman ako sa kanya na nakaturo sa isang pares ng relo at nakangiti saken ng wagas.

" what? "

" Itong couple watch! Bilhin ko ba? " ang sabi nya saken.  Nag aantay sya ng sagot pero di ko alam sasabihin.

" Thats too expensive. "  ang sabi ko na lang sa kanya.

" Okey? Tingin na lang ako sa iba. " naglakad sya sa di kalayuan , ako parang asong nakasunod lang sa kanya.

I miss Joseph.

His laughs. His sweet smile. His thoughtful deeds. He was so an ideal boyfriend.

I miss his hug.

I miss his messages.

I miss his scent.

I miss his voice.

I miss his kiss.

I miss everything about him.

" babe. Lets go. " bigla nya nanamang hinawakan yung kamay ko. Nagulat ako at napabuntong hininga pa na buti na lang di nya napansin.

" wala ka bang nagustuhan? " tanong ko.

" Okey lang kahit walang relo. Sayo naman tumatakbo yung oras ng buhay ko! HAHAHAHAHA. Ang corny ko babe."
Natawa sya sa sarili nyang joke.

I answered a smile at naglakad na pauwi.

Ayaw nya kami sumakay kahit may sasakyan naman sya. Oo, sanay ako maglakad way back kase gusto kong matagal kasama si Joseph. SIYA HINDI. Gusto ko ng umuwi at kumalas sa pagkakahawak nya sa kamay ko.

Pero pano ko ba yun magagawa?
kung ang kapalit ay kaguluhan nanaman ng lahat.

KINABUKASAN,

hinatid ako ni Vincent sa room ko sa school , parehas kami ng course, he take the same as mine. Pero iba sya ng room.

alam mo yung pakiramdam na bigla ka na lang dadalhin ng mga paa mo sa lugar na dapat wala ka?

Naging dahan-dahan ang lakad ko mula sa ikatlong baitang ng hagdan, iniisip kung anong ginagawa ko.

San nga ba ako pupunta?

O.O

At walang ano-ano'y bigla akong nakaramdam ng lamig sa katawan, kinabahan , nagulat nung nakita ko yung tanging tao na gusto kong kasama araw-araw.

Anong gagawin ko?

" Okey lang naman yung gantong concept pero parang masyadong colorful? " narinig kong sabi ng isang lalaking kaklase nya sa kanya at isa pa.

" Yep. But, alam mo na. Babae kase iba sa groupmates naten. " napatalikod na ko sa pagsagot na yun ng isa pa nilang kasama. Napatakbo ng mabilis pababa sa hagdan at nagtago.

Nandito lang ako joseph, di mo ko nakikita. Pero di ako nawala.

gusto kitang kausapin pero sa anong dahilan? Para masaktan kita ulit? Hindi na.

Ako na lang ang lalayo sayo.

Kahit masaket na mula sa kinatataguan ko , hinahayaan ko lang syang lumagpas at unti-unting mawala sa paningin ko.

Pinagmamasdan mula dito ang mukha nyang di maipinta.

" Joseph T^T " ang biglang mahinang sambit ng bibig ko.

.

.
-----------------
writtened by CrazyKiddo20
Thanks for the time!
enjoy! Kamsarang~
Sorry for the grammatical errors.
Tao lang.
Salamat sa votes!