Light Feather (HAB)

Chapter 52: Time

                     DIETHER'S POV

Gusto ko siyang nakikitang masaya pero ayoko sa dahilan nito.

Di naman sa pagiging selfish pero,

Wag siya. Wag.

Sobrang masaksaktan ako.

Higit pa ata sa sobra?

Minsan natatanong ko sarili ko kung bakit nga ba ganto ko siya kamahal?

Bakit kahit nasasaktan na ko, sige pa rin?

Ano bang mayroon siya at nababaliw ako sa kanya?

At ano bang meron ang lalaking mahal niya para ipagpalit niya ka doon?

" H-hello.. " lumingon ako mula sa pagkakatulala habang nakaupo sa gilid ng hagdan ng Mascom building.

Gusto ko dito kasi wala masyadong naggagala at nadaan.

Higit sa lahat, walang nakakakilala sakin.

Pero, mali ako.

" Sephia? " pagtatanong ko sa kanya. Habang siya, nakatayo sa harap ko at halatang tense.

" ah eh ahhhh.. ahmm.. " di niya alam ang sasabihin.

" Umupo ka nga. Ang sakit tumingala eh. " sabi ko at dahan-dahan siyang naupo sa kabilang dulong kanang bahagi ng hagdan.

Nakatahimik lang siya at di naimik.

" Wala ka bang klase? " tanong ko.

" Ahh.. eh.. wala.. mamaya p-pa. " nauutal niyang sagot.

" Ahh. By the way, thanks for the letter. It really made me smile at the time I needed so much support. Well.. sabi mo sa sulat, sikat ako at malamang sa malamang maraming nagpapadala sakin.. but, you were the first one. And take note! kung sikat ako, nakikita ako sa Tv. O kaya pinagkakaguluhan sa kalsada. Kaya, napaka-labo niyang sinasabi mo.. "

" ah.. kase.. akala nang iba... magagalit girlfriend mo.. " mabagal nyang sagot.

" Girlfriend? Sino namang girlfriend ko? " napalingon ako sa kanya at napangisi.

" yung.. si... Hersheys.... "

" Kilala mo din yun ah? Well, hindi.. ahmm.. Hindi pa. Sana magkatotoo ngang maging kami. Bestfriend lang kasi ako.. "  pagkasabi ko non ay napatungo siya.

" sa... sa tingin mo ba.. magiging kayo talaga? "

" Sa ngayon? Hindi. Pero in the future, siguro. Pag tinigil nya na pagkahibang niya sa Joseph niya. " sabi ko sarcastically.

Biglang may napatigil na babae sa harap namin.

Weird siyang napatitig samin at parang may iniisip habang pabalik-balik ang tingin niya saming dalawa ni Sephia.

" Sephia, yung documentation natin paki-update ako if natapos mo ng i-compile. " kilala niya pala si Sephia.

at tumuloy na siyang umakyat.

" Kaklase mo? " tanong ko.

" Ah..  oo... " ang sabi ni Sephia.

" Ahmmm, sige, alis na ko. Malapit ng mag-bell... Bye. " ngumiti akong tumayo at naglakad na paalis.

Sinadya man o hindi ng tadhana, ngunit paglabas ko ng building ay nagtama ang mata namin ni Hersheys na kakapasok pa lang ng gate.

Matamlay siya at di man lang nagawang ngumiti bilang pagbati.

" Good afternoon Heryang!!! " nilapitan ko siya at sumabay sa lakad niyang mabagal. " Did you know that wind is an air? And!, the flowers are plants?! "