Mabilis akong nag-lakad papuntang 3rd floor. Huminto ako sa naka-saradong pinto. I gasped for air at marahang kumatok.
Matapos ng tatlong katok ay binuksan ko ang pinto at nakita ko ang nakakatakot na itsura ng babaeng nasa harap. She looks so terrifying.
"G-good morning, maam. I'm sorry I'm late." Tinaasan nya ako ng kilay at mga nakatingin sa akin ang iba pang estudyante. "Im the new student." Magalang na sabi ko.
Taas noo nya akong tinignan. "Come in." Nang maka-upo na ako sa kaisa-isahang bakanteng upuan ay nag-salita ulit ang prof namin sa harapan. "Don't be late next time. I don't welcome students who are late. I'll let it pass this time since you're new."
Huminga na lang ako ng malalim. Hindi ko na nagawang sumagot dahil hindi na din naman sya tumingin sa akin, ang talim nyang tumingin. Nakakatakot.
Nilibot ko ang tingin ko para makilala lahat ng mga kaklase ko. Ang isa sa kaibigan ni Amanda ay kaklase ko, buti na lang at si Amanda ay hindi.
Sumandal ako at sinubukang makinig pero naalala ko ang nangyari sa parking lot kanina.
"How sweet." Nilingon ko ang lalaking nagsalita sa likod ko.
"You were watching us?" Bahagyang napairap ako.
"Nah. Nandito kasi ang sasakyan ko." Sabi nya sabay turo sa isang itim na sasakyan na sinasandalan nya.
Tumalikod na lang ako sa kanya. I don't have time to talk to him.
"I heard about what happened, nag-away pala kayo ni Amanda." Huminto ako saglit dahil nagsalita sya. Ayoko namang maging bastos.
"Well, hindi ako ang naghahanap ng problema." I shrugged. "Hindi ko ugali na makipag-away para sa lalaki."
He smiled. "Okay." Nagkibit balikat sya. "By any chance, do you know someone named Max?" He smirk.
Nagulat ako sa tanong nya. Hindi lang yun basta tanong. Parang may laman. No! Of course meron! "A-anong.." Hindi ko maituloy ang sasabihin ko dahil hindi ko alam ang sasabihin. God! Does he know something?
"Kasi Stephanie, ako. Kilalang kilala ko sya." Ngumiti sya ng makahulugan. Kinilabutan ako. He knows something.
Nabalik ako sa realidad nang may kumalabit saakin sa likod ko. Tumingin ako sa likod ko at nakita ang kaibigan ni Amanda. Ngumiti sya saakin ng bahagya.
"Pwede bang lumipat ka dito?" She said and smiled again. Maganda sya at morena. Kumunot lang ang noo ko pero tumingin ako sa harapan. May ginagawa ang teacher namin. Nagsusulat sya sa notebook. Tinignan ko ang mga kaklase ko, mga tahimik sila pero naglipatan na din pala ng mga upuan.
Tumayo ako. Tinabihan ko sya kahit na kaibigan sya ni Amanda. Siguro kasi, hindi naman sya katulad ng kaibigan nya.
"Bakit?" Tanong ko.
"Uhm, about kay Amanda, pagpasensyahan mo na ang ginawa nya." She said.
"Hindi ko alam kung bakit ikaw ang nanghihingi ng pasensya, pero wala naman yun, nangyari na." Sabi ko na lang. Sabi na nga ba't eto ang sasabihin nya.
"Si Amanda, obsessed sya kay Kris." Napatingin ako sa kanya. Kahit na posible naman talaga ang sinabi nya, still parang na-intriga ako. "She was so in love with him, to the point na halos alamin nya na ang lahat ng ginagawa ni Kris."
"Ha? Bakit naman?" Parang masyado naman yatang naging OA si Amanda, I know na gwapo si Kris, pero hindi naman sya yung tipo ng tao na mai-in love ka dahil bukod sa hindi na wweet, hindi pa gentle, at masama pa.
