The last kiss (full story)

part 17

[Emily's pov]

Ik open mijn ogen, ik lig in mijn bed. Ik kan me niet herinneren dat ik in bed ben gaan liggen. Ik ga rechtop zitten en kijk door het raam naar buiten, de zon schijnt. Ik kijk door mijn kamer, het is nog één grote bende. Ik kijk naar de glasscherven en dan naar mijn arm, zou ik? Ik trek mijn ogen snel ergens anders heen, ik wil niet dat ik het weer ga doen, ik ben nu een jaar clean. De deur gaat open en mijn moeder komt binnen met een plastic zak en een emmer, hup uit je bed zegt ze, we gaan opruimen. Ik zucht en sta op, het liefst zou ik de hele dag op bed willen blijven liggen. Ik pak mijn kleren en hang ze in de kast, mijn mobiel valt op de grond als ik nog een stapel pak, maar het kan me niks schelen, Justin antwoord toch niet, hij haat me. Ik leg de kleren in de kast, mijn moeder ruimt alle glasscherven op. Zo die is weer netjes zegt ze, ik kijk rond. Ze pakt mijn mobiel op en steekt haar hand uit, wat? zeg ik. Pak hem dan aan zegt mijn moeder, ik schud boos mijn hoofd, waarom zou ik? Mijn moeder drukt op een knopje, je hebt een bericht van Justin. Ik haal mijn schouders op, So what? Ik laat me op mijn bed vallen en pak mijn laptop, mijn moeder zucht en legt mijn mobiel op het bed naast me. Ik stoot hem van het bed af en sluit mijn ogen. Opeens open ik mijn ogen, ik ga toch dood zeg ik tegen mezelf, dus waarom niet nu? Ik sta op en loop naar mijn kast, daar bewaar ik nog steeds een klein mesje. Ik pak hem en ga weer op mijn bed zitten, ik kijk naar mijn polsen, zou ik het doen? Ik leg het mesje op mijn arm. De deur gaat open. Niet doen hoor ik iemand zeggen en hij rent naar me toe. Ik kijk op en zie Justin voor me staan, hij heeft mijn polsen vast en het mesje ligt op de grond, niet doen huilt hij, ik hou van je. Ik begin te huilen en hij trekt me tegen zich aan. Ik hou van je zegt hij, ik haat je niet. Ik huil nog harder, waarom moet mij dit overkomen?