The last kiss (full story)

part 38

Tijdens het concert

ik kijk backstage naar Justin. Hij rent over het podium heen. Het liedje is afgelopen en Fredo komt naar me toe, kom je Emily? Ik kijk hem verbaasd aan en loop achter hem aan, ik hoor het deuntje van 'One less lonely girl'. Ik kijk Fredo aan, hij glimlacht, dat wou je toch? Ik knik en kijk naar Justin die over het podium loopt. Dan komen de dansers mijn kant op en pakken mijn hand, ik loop achter ze aan en ga op de stoel zitten. Justin komt naast me zitten, zet de bloemenkroon op mijn hoofd en zingt voor me. Er rolt een traan over mijn wang en Justin veegt hem weg. Ik lach en kijk naar alle mooie beliebers, ze huilen, ze gillen en ze lachen. Het liedje is afgelopen. Maar Justin en ik blijven zitten, hij slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan, er valt een traan op mijn arm van hem. Ineens is het stil, niemand gilt meer, het is stil. Justin en ik kijken op, we zien iedereen huilen, echt iedereen, ze zoeken steun bij elkaar. Ik moet nog harder huilen, ik wil dit niet kwijt. Ik ga staan en kijk rond, langzaam en steeds maar weer. Justin slaat zijn arm om me heen en we blijven daar staan voor misschien wel meer dan 5 minuten. Soms hoor je iemand gillen, maar verder is het stil, dit heb ik nog nooit mee gemaakt. Ineens wordt door iedereen in de zaal geroepen. 'WE HOUDEN VAN JE EMILY, WE ZULLEN JE NIET VERGETEN!' Ik glimlach en Justin trekt mij tegen zich aan, iemand brengt een microfoon en ik bedank hem en begin dan met praten.

'Bedankt voor alles, jullie maakten deze maanden van mijn leven beter. Ik zal over jullie waken vanaf boven en ik zal jullie beschermen. Ik zal er zijn wanneer je denkt dat je alleen bent. Ik zal jullie nooit vergeten, ik hou van jullie.'

Ik zwaai nog een keer en we lopen dan het podium af. Ik loop recht in mijn moeder armen die me opvangt. Justin moet zich omkleden. Ik sla mijn armen om Noah heen en samen kijken we naar het concert.