Nyx Point Of View
Lumipas ang ilang araw, ganun pa rin ang set up naming magkakapatid hanggang ngayun. Papa, hindi ko na po alam anung gagawin, kung may maitutulong lang ako. Sana patawarin moko kung wala akong magawa.
Nalulungkot ako kasi habang nakikita ko sila Kuya ko na nakahiga ngayun sa hospital bed, naaawa ako, idagdag ko pa ang pagkawala ng scholarship ko na next week mawawala na. Nakaka-inis kasi imbis na makatulong ako, lalo lang ako nakakabigat.
Kinuha ko ang cellphone ko . Ayoko man, pero wala na ata akong magagawa . Masakit to sa pride ko, pero kung kabutihan naman ng pamilya ko ang kapalit nito. Gagawin ko, kahit durugin ako ng takot at kaba ng isang milyong beses.
( Cervantez ANIMAL Dialing )
Lumabas muna ko ng kwarto, baka kasi magising ko silang apat.Pupunta muna ko ng Chapel ng Hospital na to, para dun ko nalang sya kausapin. Nung makarating ako ng chapel, umupo ako sa pinaka-unahan.
( 0:10 ) Pagtingin ko, ayan na yung nakalagay. It means sinagot nya na. (O-O). Dalidali kong nilagay yung phone ko sa tainga ko. Walang nagsasalita. God, magsasalita po ba ako o hindi, hindi ko alam.
Selfish ako, pero siguro ngayon. . magpapaka-selfless muna ko. Hindi ko na kasi talaga kaya eh, lalo na kapag nawala pa si Papa. Wala na nga si Mama ih . Tumingin ako sa taas, nangingilid nanaman kasi ang luha ko.
( 0:30 ) , pagtingin ko, ganyan na. Pero hindi pa rin nya ine-end call . *Inhale.Exhale*. Come on Danica, for your Papa's sake.
" H-hello . "
[ As I expcecting . . you called. ] - cold nyang sabi. .
" *sob* Kung hindi lang dahil sa Papa ko.. naku ! Napakaimposibleng. . tawagan kita "
[ Tss. See you at the nearest Cafe. ]
-TOOOT-TOOOT-TOOOT-
Bastos din tong kausap eh ! . See me at the nearest cafe ? eh paano kung maraming malapit na cafe dito. Muka nanaman akong tanga kakahanap.
Bumalik muna ko sa Room ni Papa para kunin ang bag ko, andun kasi ang wallet ko na kahit walang laman. Okay lang, yun nalang kasi ang mayroon ako. *Sigh*.Pagpasok ko ng kwarto, gising na ang tatlong kumag.
" Nica, saan ka pupunta ? "- Tanung ni Kuya.
Hindi ko na siguro sasabihin sa kanila yung tungkol sa gagawin ko . Lalo na't alam kong hinding-hindi sila papayag na gawin ko to para sa kanila. Baka sabihin pa nila, sila ang nakakatanda at sila ang dapat gumawa ng paraan.
" Pupuntahan ko lang yung mga kaibigan ko . " - sabi ko.
Hindi ko naman gustong magtago ng sekreto. Pati sa scholarship ko, hindi ko pa rin sinasabi sa kanila. Nahihirapan kasi ako na makita sila na nagtatrabaho tapos magbabantay pa sa gabi. Ni ayaw nga nila akong nagpupuyat kasi nag-aaral daw ako. Dapat daw iyun yung unahin ko.
" Mag-iingat ka Nyx . . Tawagan mo kami kapag kasama mo na sila. " Sabi ni Diko.
Tumango naman ako as a sign of Yes. Hinalikan ko muna si papa sa noo, bago ako umalis. Naglakad na lang din ako, para hindi maaksaya sa pamasahe. Nearest lang naman daw eh, kaya malapit lang dito. Hanggang sa nakarating ako nearest Coffee Shop.
(*O*). ganda ng coffee shop na to.
" Good Morning Ms. Danica Salvador , we'll show your way " - salubong sakin ng waitress.
Wow, kilala nya ako. (*O*). Nakikita ko yung mga customer dito, grabe . . Bakit ganun, ang yaman nila. Tapos tiningnan ko din yung mga pagkain nila. WOW. charap. ᕙ( ^ₒ^ c)
