The First Kiss

17. Bölüm

"Mert? Hala orda mısın?"

Sesim gerçekten çok ürkek çıkmıştı.

"Evet inatçı güzel"

"Kusura bakma. Kardeşim bir an gulyabani kılığına büründü de. Ondan bir an yani.. öyle.. şey.."

ne diyordum ben Allah aşkına.?

"Farkettim. Merak etme sorun değil" hafifçe gülümsediğini hissedebiliyordum. Ve buda hernedense içimi ısıtmıştı.

"Neler yaptın? Mersin'de hayat nasıl gidiyor? Bunları merak ettim o yüzden aradım"

Sesi güven verecek şekilde sakin geliyordu. Bu çocuk çok farklıydı. Benden bıkmıyordu. Ya da bana öyle geliyordu.

"Değişik birşey yok. Herşey aynı"

Sanki çocuk çok biliyor da nasıl olduğunu bende aynı diyorum. Resmen Rezillik.

Acaba bende ona sorsam mı ona hayatı nasıl gidiyor diye düşünürken birden karşı taraftan gelen sesle düşümcelerimden sıyrıldım.

"Evet sorabilirsin. Merak etme yanlış anlamam."

Oha. Bu çocuğun olağanüstü güçleri mi vardı?  

"Sen bildiğimiz insansın değil mi? Yani vampir mampir değilsin?"

"Hahahahahah inatçı güzel bu kadar espirili olduğunu bilmiyordum"

Bu sözlerle birazcık azcık mini minnacık şımarmıştım.

"Ehh biraz öyleyimdir"

"Soruna cevap vereyim. Değişik birşey yok bende de. Babamla yemek yedik. Seni düşündüm bütün gün.. öyle yani"

Beni mi düşünmüştü? Oha. Yuh. Bu çocuğun benden başka hobbisi yok muydu acaba?

"Neden babanla? Annenlede yeseydin."

Mert'ten ses çıkmadı bir süre..

"Mert? Yanlış birşey mi söyledim?"

"Benim Annem yok."

Karşıdaki ses birden çok katılaşmıştı. O sıcacık Mert gitmiş yerine buz gibi biri gelmişti.

"Özür dilerim" diyebildim sadece.

"Özür dileme." Dedi.

"B.. Benn bilm..." dıtt dıttt dıtt..

Oha. Salak. Mal. Gerizekalı. Deli. Öküz. Dana. Inek. ve liste uzar giderr..

yüzüme kapatmıştı. Bana bak sapık sen benim yüzüme kapatamazsın. Ben kapatırım sadece. Var ya bu durumda bile atar yapıyordum ya helal olsun bana.

Galiba onu çok derinden etkilemişti annesini sormam. Allah Allah.. Şimdi bu beni uyutmazdı.

Neyse ki Birkaç dakika sonra mesaj geldi.:

"Iyi geceler inatçı güzel"

Bu mesajı beni rahatlatmıştı. Ilk defa bir mesajına bu kadar sevinmiştim.. Bu arada yanımdaki hortlağı unutmuştum. Beni öküz gibi dürtmesiyle kendime geldim.

"Eee abla. Sen insana dokuz doğurursun. Neler konuştunuz?

"Ela sana burdan bi geçirecem yatağına uçarak gidersin ha. Salak mısın kızım? Hayır yani niyetin organlarımdan çorba yapmak mı? Niye böyle dürtüyorsun!!?"

"Abla hadi anlatttt"

hanımefendi söylediklerime aldırış bile etmemişti. Tipe bak. Tipsiz.