Allah'ım işin içinden çıkamıyorum bir türlü. Telefonumun çalmasıyla irkildim. Inşallah sapık değildir diyerek istemeye istemeye telefonumu çıkarttım. Ekranda "Annem" yazınca rahatlamıştım.
"Nasılsın kızım?"
"Iyim anne sizler?"
"Bizde kızım. Sesin buruk geliyor hasta mısın?"
"Yok annecim. Az önce şeker yiyordum boğazımda kaldı." Nasıl bir yalansa artık.
"Kendine dikkat et yavrum. Ben şey diyecektim aslında. Bu cumartesi geliyorsun değil mi? Bayram tatili var nasılsa."
Heee doğru ya. Off aman herşey bir anda nasılda karışmıştı.
"Evet annecim hayırlısıyla geliyorum"
"Tamam kızım. Içim rahat etti şimdi. Özledim kızımı yeaaa "
"Hahha hadi ben derse giriyorum. Grşrz" annemin bu sözü beni güldürmeye yetmişti. Bizi güldürmek için herşeyi yapardı canım annem.
Tam o sırada ders saatim gelmişti ve son ders olduğu için gerçekten şanslıydım. Bir yere geçip oturdum. Selda da gelip yanıma yapıştı. Hayret hiçbirşey demedi. Bende demedim tabii. Ders bittikten sonra kolumu tuttu "lütfen konuşalım" dedi.
"Tek bir hakkın var. Saçmalarsan oda gider."
"Tamam söz"
"Başla"
"Bak Mert aslında çok iyi bir insandır. O Izmir'e birkaç ay önce geldi. Hani sana hoşgeldine gidelim deyipte gelmedìğin."
"Eeee Selda? Sadede gel"
"Işte geçen oturuyorduk. Bana kuzen senin bildiğin güzel akıllı aile kızı varsa beni tanıştırsana"dedi. Benimde aklıma ilk sen geldin. Numaranı verdim. Ama inan kötü bir niyetim yoktu. Sana söylemeyede çekindim.Gerçekten çok özür dilerim."
"Selda bana daha söylemeye bile çekindiğin şeyi neden YAPIYORSUN?? Hayır anlamıyorum. Sen benim ailemi biliyorsun abimi tanıyorsun herşeyden önce benim istemediğimi ve asla istemeyeceğimi biliyorsun. Ama kalkıp numaramî veriyorsun. Tamam bana Takılıp şaka yapıyordun ama bu kadar ileri gideceğini tahmin etmezdim" Gerçekten çok kızgındım. Ben beladan kaçmaya çalışırken belalar beni buluyordu.
"Tamam ona söylerim bi daha aramasın. Beni affet lütfen"
"Dinleyeceğini pek sanmıyorum ama dene. "
Çok sıkılmıştım bu saçmalıktan. Arkamı dönüp eve yürümeye başladım. Böyle zamanlarda yalnız kalıp düşünmeyi çok seviyordum. Hele bir de kulaklığımı takıp sesi biraz açınca tüm dünyayı susturduğumu hissederdim. Ne yapmam gerekiyor şimdi? Diye sordum. Size bir ipucu vereyim. Eğer bir çıkmazın içindeyseniz, içinde bulunduģunuz olaya her zaman 3. Şahıs gözünden bakın. Inanın o zaman doğru kararı vereceksiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The First Kiss
RomansaSaat gecenin 2'si. Telefonumun sesiyle irkildim. Aklıma ilk gelen şey ailemden birine birşey olduğuydu. Yoksa başka hangi hayvan beni gecenin bu saatinde arardı ki? Heyecanla telefonumu arıyordum. Zaten ne zaman lazım olsa bulunmazdı bu velet. Yastı...
