I Fell In Love With My Kuya

PROLOGUE

"Kuya pano kapag sabihin ko sayong, Mahal kita. Anong gagawin mo?" Tanong ko habang nakasandal sa kanyang dibdib.

Napa-halakhak siya sa aking sinabi. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdam sakanyang reaksyong pag tawa lang. Hindi niya ba nararamdaman ang nararamdaman ko?

"Alam ko naman yan, Mahal mo na ako since were childhood." Sabi niya at hinaplos ang buhok ko.

Punyal na mayroong tumama sa aking puso. Bakit hindi niya maramdaman ang nararamdaman ko? Higit pa sa isang kapatid ang nararamdaman ng traydor kong puso para sakanya.

"Kuya, I'm gonna ask you." Aniya ko at umayos ng upo.

Tumingin siya sa akin at naging seryoso ang kanyang mga matang mariin na tumitig sa akin.

"Anything." Sabi niya at tipid na ngumiti.

"What will you do if, I told you. I'm in love with you." Halos manikip ang sentido ko matapos akong umamin sa aking nararamdaman sakanya.

Naging tahimik ang buong paligid, mariin lamang siyang naka titig sa akin at ganoon rin ako sakanya. Hindi ko mabasa o mawari kung ano ang mayroon sakanyang mga titig sa akin.

Ngumisi siya at humalakhak.

"Queen joker ka talaga, Bunso. Halika nga dito!" Patuloy parin siya sa pag halakhak at hinila ako para guluhin ang aking buhok.

"Ya! Yung buhok ko naman, Ano ba? Tama na nga. Kuya naman!" Inis na ilag ko dito.

Muli siyang humalakhak at pagka-tapos ay tinigilan niya rin ang panggugulo ng buhok ko.

Muli ko siyang tinitigan habang siya ay natatawa tawa parin. Parang wala sakanya ang mga sinabi ko, ang mga tingin ko parang wala lang sakanya. Hindi niya ba talaga nararamdaman ang nararamdaman ko?

"Let's be serious, Kuya. Please." Sabi ko habang naka-titig parin sakanya.

He nodded and looked at me too.

Kaya mo 'to, Tiffany! Kaya mo 'to! Hindi ko na kaya pang itago ang lahat. Hindi ko na kayang pigilan pa ang sarili ko kapag mayroong babaeng lumalapit sakanya. Hindi ko na kaya. Kaya't sasabihin ko na.

"Kuya, palagi kang nandyaan para sa akin kapag mayroon akong problema. Dinadamayan mo ko lagi, ikaw yung nag-tatanggol kapag mayroong nanakit sa akin kahit na masaktan ka pa." 

Panimula ko kahit dumadagungdong na ang kaba sa aking puso.

Mariin niya akong tinititigan at hindi makuha ang mga sinasabi ko na para bang naguguluhan siya sa mga sinasabi ko sakanya ngayon.

"Ikaw yung kasama ko twing birthday ko, ikaw yung nandyaan kapag mayroon akong sakit, Kapag na confine pa nga ako sa hospital ikaw ang nandyaan para sa akin diba?" Duktong ko. Tumango tango siya habang naka-titig parin ng mariin sa akin.

Huminga muli ako ng malalim. At lumunok dahil nanunuyo na ang lalamunan ko.

"You're giving me some advice, If I want to have a boyfriend or something. You're kind and sweet to me, You're really special to me. But I do have something to tell you pero wag--"

"Stop it! Please!" Tumaas ang boses niya habang nag-tataas baba ang kanyang balikat. Natigil ako sa pag-sasalita dahil sa sigaw niya bigla.

Pakiramdam ko ba ay sobra ang naging dismaya niya sa mga pinag-sasabi ko. Mali ba? Mali bang sabihin ang tunay mong nararamdaman? Hindi ba't sabi ng mga matatanda o kahit sino pa'yan. 

Take the risk or lose the chance? Kaya ito ngayon ang ginagawa ko. I'm fckng taking the risk. Hindi naman masamang umamin sa nararamdaman mo diba? Wala naman mali doon dahil aamin ka lang naman, hindi mo naman kasalanan kung nagka-gusto ka sa isang tao hindi ba? 

Hindi naman napipigilan ang nararamdaman para sa isang tao. Pweding pigilan pero mahirap at sa tingin ko ay mahihirapan pa ako lalo kapag ginawa ko 'yon. 

Naka-awang ang kanyang mapulang labi habang mariin akong tinititigan. Napa-lunok ako dahil sakanyang mga titig sa akin na para bang gumawa ako ng napaka-laking krimen sa mundo. 

"Hindi pweding maging tayo." Sabi niya at hinawakan ang mag-kabila kong braso. Kinagat ko ang ibabang labi ko. 

"Alam mo kung ano magiging reaksyon nila diba? Mali 'to, Tiffany." Aniya 

"You should stop this, Alam mong mahal na mahal kita pero hindi sa paraang gusto o ginusto mo. Alam ko mahal mo ako bilang kapatid, And you're definitely young to say those things." Halos sumikip ang dibdib ko. Humapdi ang sulok ng mga mata ko pati narin ang ilong ko.

"And I'm sorry, to tell you this honestly. Tiffany, I'm in love with somebody else." Sabi niya. At bigong tumitig sa akin  

I'm in love with somebody else.

I'm  in love with somebody else.

I'm  in love with somebody else.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, ang sasabihin ko. Hindi ma proseso ng utak at sistema ko ang lahat ng mga kanyang sinabi. Parang binuhusan ng asido ang sikmura ko, Para kong nasa isang entablo at napa-hiya sa maraming tao. Mali ba ang ginawa ko? Oo, mali nga. Kung bakit kasi umamin pa ako sa isang taong mayroon na palang mahal na iba. At sino naman 'yon? 

Bakit hindi ako?! 

Unti unti ay naramdaman ko ang pag tulo ng mga luha sa aking pisngi. Kitang kita ko ang pagka gulat at taranta niya. Tinangka niyang punasan ang mga luha ko pero mabilis kong iniwas ang mukha ko sakanya. 

"Tiffany..." Bigong tawag niya sa akin. 

Umiwas muli ako at tumayo, Tumayo rin siya kaya't tumalikod na ako. Mabilis akong tumakbo palayo sakanya habang nag-uunahan ang mga butil ng luha ko sa pag-patak sa aking pisngi. 

What the fck stupidity of yours, Tiffany. Paano ka nga naman niya kasi magugustuhan pabalik? Paano ka niya mamahalin sa paraang gusto mo? Eh mag kapatid nga kayong dalawa. Stupid! Stupid! Stupid! 

How the fck this heart beat so fast, even if this heart broke into pieces. Still beating for the boy who broke it, fck. I fell in love with my Kuya, but he already love somebody else. 

Fck.