IFILWMK [16]

3.9K 119 8
                                    

Tiffany's POV

I'm walking currently in my class, alone. Hindi ko pa kasi nakikita ang mga kaibigan ko. Usually, si Hyoyeon ang maagang pumapasok sa dalawa. Pero wala sila pare parehas.

I entered our room then our eyes met, Iniwas ko agad ang mga tingin ko sakanya dahil ayoko siyang nakikita.

"Can we talk?" I was about to sit on my chair. Napa hinto ako at umangat ang mga tingin ko sakanya.

I cleared my throat then, I put my things in my chair. Humugot ako ng malalim na hininga at hinarap ko siya. Naka titig siya sa akin at hindi ko malaman kung ano ang emosyon sakanyang mga mata.

"About what my kuya?" Diretso kong tanong.

Kitang kita ko naman sa ekspresyon niya ang sobrang inis at galit. Kinagat niya ang ibabang labi niya at iniwas ang tingin niya sa akin.

"How's my brother courted you? Did he surprise you also?Just like how he surprised me?" Mapang uyam kong tanong.
Napakagat naman siya sa kanyang labi at kunot noo akong tinitigan. Ikaw ang nag simula pinagpapatuloy ko. Tingnan ko lang kung hanggang saan ka ngayon.

"Did he also bring you to some amusement park?" Tanong ko sa kanya na may halong pang iinis.

Kitang kita at ramdam na ramdam ko ang sobrang inis niya ngayon. Kitang kita ko 'yon sa kanyang mga mata na mayroong namumuong mga luha habang nanlilisik ang mga mata sa akin. You deserved it.

"If you guys already broke up. Oh come on? That fast?" Duktong ko.

She bite her lower lips. And she also wiped her tears. Nagulat ako doon ngunit mas lalong gumaan ang pakiramdam ko. How satisfying!

"Why? Why are you--"

"Enough! You fucking spoiled brat!" Sigaw niya sa akin.

Binggo! She exploded. Unti unti akong lumapit sakanya at humalupkipkip. Nanginginig ang ibabang labi niya habang galit na galit na naka titig sa akin.

"Jiyeon, I'll just give you some enemy advice, Don't be too assuming. Look, how hurt you are. One more thing, Ako pa talaga ang babanggain mo? Nakalimutan mo na ba? Nakalimutan mo na? I'm his sister, I'm his sibling. We have the same name, and same blood!" Aniya ko at nararamdaman ko ang pag iinit ng sulok ng mga mata ko dahil naiiyak ako sa galit ko rin sakanya.

Mas lalong nagalit ang mga titig niya sa akin, Lumunok siya habang ako ay pilit ko ng kinakalma ang aking sarili.

"I'm warning you. We're not done yet." Aniya habang nag-tataas baba ang kanyang balikat.

Marami pa akong gustong sabihin sakanya pero mas mabuti sigurong huwag nalang. Ayoko ng aksayahin pa ang oras at laway ko sakanya.

Ngumisi na lamang ako sakanya at tumalikod na. Wala naman akong nakikitang rason para pakinggan pa ang mga salita niyang walang kwenta para sa akin.

Nilagpasan ko na siya at lumakad na ako palabas nitong classroom namin.

"Sandali lang!" Aniya.

Napa irap ako at hindi siya nilingon ngunit huminto ako. 

"Oo, hindi nga kami. Eh ikaw naman yung tangang naniwala bigla. Stupid! Why did you believe me anyway? So stupid. Well, I wanna say this to you. Even if we're not in a relationship. He loves me. I can prove to you that!" Sabi niya.

Lumunok ako at bumangga ang kaba sa aking dibdib sa hindi ko malaman na dahilan. Oo, nag sasabi sa akin ang kapatid ko kapag mayroon siyang gustong ligawan o ano. Pero bakit pakiramdam ko ay tama lahat ng sinasabi ng babaeng 'to, na totoo lahat ng mga sinasabi niya ngayon.

I Fell In Love With My KuyaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon