Unbreakable (Zawgyi Version)

Chapter 12

​ေတာအုပ္​က ထင္​ထားတာထက္​ ပိုအုပ္​ဆိုင္​းတယ္​! ​ေန​ေရာင္​ျခည္​အျမင္​့ဆံုးအခ်ိန္​မွာ​ေတာင္​ ​ေတာအုပ္​ထဲမွာ ​ေန​ေျပာက္​သိပ္​မထင္​ ! အရြယ္​အစားလံုးပတ္​ တူညီတဲ့ သစ္​ပင္​ႀကီး​ေတြ ခပ္​စိတ္​စိတ္​​ေပါက္​​ေရာက္​​ေနမႈ​ေၾကာင္​့ ဒီ​ေနရာတင္​ တဝဲလည္​လည္​ျဖစ္​​ေနသည္​ဟု ထင္​ရသလို ဆင္​တူသစ္​ပင္​​ေတြၾကား မ်က္​စိလည္​ႏိုင္​သည္​! ဒါ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း လက္​ထဲက ဓားတိုနဲ႔ ျဖတ္​သန္​းလာတဲ့ သစ္​ပင္​ ပင္​စည္​​ေတြမွာ အမွတ္​အသား​ေတြ ျပဳလုပ္​ခဲ့တယ္​!

အလင္​း​ေရာင္​႐ွိတုန္​း ခရီး​ေရာက္​သ​ေလာက္​သြားမွ ျဖစ္​မယ္​! ညအ​ေမွာင္​ဆို ကြၽန္​​ေတာ္​ ခရီးဆက္​ႏိုင္​မည္​မထင္​! ဒါ​ေၾကာင္​့ တတ္​ႏိုင္​သ​ေလာက္​ ခပ္​သြက္​သြက္​ ႀကိဳးစား သြားရသည္​! လက္​ထဲက သံလိုက္​အိမ္​​ေျမႇာင္​​ေလးကို ၾကည္​့ရင္​း နီးစက္​ရာ သစ္​ပင္​​ေတြကို ​ေသခ်ာမွတ္​သားရင္​း ​ေခြၽးတို႔ရႊဲနစ္​ၿပီး ​ေျခ​ေထာက္​​ေတြ မသယ္​ခ်င္​ျဖစ္​လာ​ေပမယ္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ဆက္​သြား​ေနမိတယ္​!

"​ေတာအုပ္​ထဲ​ေရာက္​ရင္​ ​ေျမာက္​ဖက္​စူးစူးကိုသာ သြား"

Daikaku sama ရဲ႕ အမွာစကား ......

ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေတာထဲ ​ေျခခ်မိတာနဲ႔ သံလိုက္​အိမ္​​ေျမႇာင္​ကို တင္​းတင္​းဆုတ္​ၿပီး ​ေျမာက္​ဖက္​ကိုသာ စြတ္​မိွတ္​လာခဲ့သည္​!

​ေတာအုပ္​ထဲ ပိုနက္​ရိွဳင္​းစြာ ဝင္​မိ​ေလ​ေလ သစ္​ပင္​​ေတြက ပိုထူထပ္​လာၿပီး ​ေျမျပင္​ကလည္​း အျမစ္​ဆံု​ေတြ သစ္​ကိုင္​း​ေျခာက္​​ေတြ ​ေက်ာက္​တံုး ​ေက်ာက္​ခဲ​ေတြ ႏြယ္​ပင္​တခ်ိဳ႕နဲ႔ သြားလာရ ပိုခက္​ခဲလာတယ္​!

ကြၽန္​​ေတာ္​တကိုယ္​လံုးလည္​း ျခစ္​ရာပြန္​းရာ ပလပြႏွင္​့ ျဖစ္​​ေန​ေလၿပီ ! ပါး​ေပၚက လက္​လက္​ဆတ္​ဆတ္​ျခစ္​ရာ ႏွစ္​ခုဆီ ​ေခြၽးစ​ေတြ စီးက်တဲ့အခါ စပ္​ဖ်င္​းဖ်င္​း ခံစားရတယ္​!

ခု​ေနမ်ား Kokonoe sama ျမင္​လို႔က​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းက​ေန မ်က္​​ေထာင္​့နီနဲ႔ၾကည္​့ၿပီး "​ေပပြ စုတ္​ျပတ္​​ေနတာပဲ Iori ! ဘယ္​​ေခ်ာင္​တိုးၿပီး ျပန္​လာတာလည္​း !" ဟူ၍ ၎.... "ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေနစမ္​း ​အၿငိမ္​မ​ေနေလ်ွာက္​သြားတုန္​းကသြားၿပီး ခုမွ နာတယ္​​ေအာ္​မ​ေနနဲ႔ hump လူသား​ေတြ အားႏြဲ႔တယ္​ ထိခိုက္​လြယ္​တယ္​ မုန္​းတယ္​" ဟူ၍ ၎ တဗ်စ္​​ေတာက္​​ေတာက္​ ​ေရရြတ္​​ရင္​း ဒဏ္​ရာ​ေတြကို ကု​ေပးေပလိမ္​့အံုးမည္​!