ေတာအုပ္ဟာ တိတ္ဆိတ္တယ္ ၊ ေအးခ်မ္းတယ္ .....
"Kokonoe sama!!!!!!!! Kokono....အမေလး !"
*ဒုန္း*
*ဝုန္း*
" အား လာ လာ...နာလိုက္တာ"
ဆုေတာင္းစာေတြဖတ္ေနတဲ့ Kokonoe မ်က္ခံုးေတြ တြန္႔ေကြးသြားတယ္ !
ဒီေတာအုပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆိုတာ အဲ့ဒီ့အေကာင္ေပါက္စ မေရာက္လာခင္ကပါေလ ...
လူသားေတြ ေပ်ာ့ညံ့တယ္ ထိခိုက္က်ိဳးပဲ့လြယ္တယ္ အဲ့ဒါအျပင္ အခုလို ႐ွပ္ျပာျပာႏိုင္တယ္ ျပာယာခတ္တယ္ ဆူညံတယ္ ဒီ့အတြက္ ပိုမုန္းမိတယ္ ....ဒါေပမယ့္လည္း Iori နန္းေဆာင္ထဲကို ထံုးအစံအတိုင္း ဆူညံစြာဝင္လာတာကို Kokonoe ႏွင္မထုတ္မိဘူး!
"ဟို ... Kokonoe sama ဆုေတာင္းစာေတြ ဖတ္ေနတာလား အမ်ားႀကီးပဲ ! ကြၽန္ေတာ္ စာလိတ္ေတြ ကူစီေပး...."
"ေတာ္စမ္း လာမ႐ႈပ္စမ္းနဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ! မိုးလင္းထဲက ဆူညံေနတာ !"
Kokonoe ရဲ႕ ေခါက္ေငါက္ေငါက္အသံေၾကာင့္ Iori တုန္သြားတယ္ ! တုန္သြားတာ ယုန္သူငယ္လိုပဲ ! အသည္းငယ္တာလည္း ယုန္ေလာက္နီးနီး႐ွိမယ္ ! မသိရင္ သူပဲ အျပစ္လုပ္မထားသလိုလို သူပဲ နစ္နာသူလိုလို နဲ႔ လူသားေတြ မာယာမ်ားသည္!
Ioriက သူ႔ဒူးေခါင္းေလး ပြတ္ရင္း ၿငိမ္ေနျပန္ တယ္ ! ဒါေစာေစာက ေခ်ာ္လဲလို႔ နာေနတာကို ဖုံးကြယ္ထားတာပဲ !
အဲ့ဒီလို ဖုံးကြယ္တတ္တာကို မုန္းတယ္ ! ဒါေပမယ့္ Iori မ်က္ႏွာ ရံႈ႕မဲ့ေနတာကို ပိုမုန္းမိတယ္ထင္တယ္ !
"မင္းဝတ္ရံုကို လွန္စမ္း!!!"
"ဟင္...Ko..Kokonoe sama"
Iori စကားသံေတြဟာ စိတ္မ႐ွည္ခ်င္စရာ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာက ခ်က္ျခင္း မက္မံုသီးလို ပန္းေရာင္သန္းလာတယ္ !
အဲ့သလို စိတ္မ႐ွည္ခ်င္စရာေတြကိုလည္း မုန္းတယ္ ! ဒါေပမယ့္......
YOU ARE READING
Unbreakable (Zawgyi Version)
FanfictionThis is a cruse anymore but.....our love is unbreakable! The sequel of Love Legend! This story is my own story please enjoy~^ ^