"Kokonoe sama နာ....နာေနၿပီ"
"........."
ခန္းမေဆာင္ကေန အထြက္ ေလ်ွာက္လမ္းမတေလ်ွာက္ အတင္းဆြဲေခၚလာသည့္ေနာက္ကို တရြတ္ဆြဲပါလာရသည့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ေတြ နာက်င္ေနၿပီျဖစ္သည္!
ကြၽန္ေတာ့္အသံထြက္လာမွ Kokonoe sama ရဲ႕ ေျခလွမ္းက်ဲေတြ တုန္႔ခနဲ ရပ္တန္႔သြားတယ္! သူ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုတ္ကိုင္ထားခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို တစ္ခ်က္ငဲ့ၾကည့္ၿပီး အသာလႊတ္ေပးေလသည္!
နာက်င္ေနဆဲ လက္ေကာက္ဝတ္ကို အသာဖိဆုတ္ရင္း စကားသံတို႔တိတ္ေနေတာ့ Kokonoe sama က ကြၽန္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္တယ္! သူ႔အားနဲ႔ ဖိဆုတ္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္က နီရဲေနေတာ့ သူအနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပံုပဲ!
ကြၽန္ေတာ္လည္း Kokonoe sama ကို အသာေမာ့ၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္မိသည္!
"Hump 😤"
ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားခ်င္တာကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးေနတုန္းပဲ!
"Ho~"
ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာအမူအရာကို ျမင္ေတာ့ Kokonoe sama က တခ်က္မဲ့လိုက္တယ္!
"ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ႀကိဳးစားခ်င္ေနတယ္ ဟုတ္လား?"
"အလုပ္ႀကိဳးစားခ်င္တယ္လို႔ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ! Kokonoe sama နားမွာ ေနႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားမိတာပဲကို"
"မင္းႀကိဳးစားဖို႔မလိုပါဘူး ! ဒီကိစၥေတြကို ငါေျဖ႐ွင္းႏိုင္ပါတယ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ Kokonoe sama ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ပါတယ္! ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ အတူေနႏိုင္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားခ်င္ေသးတာပဲ!!!!!!! Kokonoe sama က အဲ့သလိုပဲ အျမဲကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ကုိ မစဥ္းစားေပးဘူး !!!!!!!!"
ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိေတာ့ Kokonoe sama တခ်က္ေတြသြားတယ္! "ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူ" လို႔ သံုးႏႈန္းလိုက္တဲ့ အသံုးအႏႈန္းကိုလည္း အနည္းငယ္ ေက်နပ္သြားသေယာင္ပဲ! Kokonoe sama မ်က္ဝန္းေတြ ျပံဳးေယာင္ေယာင္ျဖစ္သြားသည္!
ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္တည္လိုက္တယ္!
"ဒါနဲ႔ပဲ မင္းက....."
YOU ARE READING
Unbreakable (Zawgyi Version)
FanfictionThis is a cruse anymore but.....our love is unbreakable! The sequel of Love Legend! This story is my own story please enjoy~^ ^
