9.

159 7 0
                                    

(Vanuit Ilse)

Na even op mijn bed gelegen te hebben stond ik op om te douchen en schone kleren aan te doen, na ook mijn haren geborsteld te hebben en mijn tanden gepoetst ging ik weer naar beneden. Daar at ik mijn lunch en praatte ik wat met mijn ouders over van alles en nog wat. Toen ik weer naar boven liep zag ik een berichtje van Lexie: 'hey Ilse, zin om af te spreken, bij ons cafeetje? Ik beloof je dat ik je deze keer niet laat zitten... X.'

Ik grinnikte even kort en antwoordde haar dat ik het helemaal prima vond en vroeg haar welke tijd ze in gedachten had. Zodra ik weer een antwoord had, legde ik mijn telefoon weer weg om nog even gitaar te spelen. Zodra ik weg moest, stond ik op en pakte mijn tas, stopte voor de zekerheid nog even mijn lader er in en pakte nog even mijn sleutels. Toen ik buiten bij mijn fiets stond, kwam ik erachter dat ik de fiets sleutel van mijn moeder had, dus rende ik weer naar binnen om de goede sleutels te pakken, zodra ik deze had gevonden was ik alweer te laat. Ik stopte de sleutel in mijn fiets, nadat ik de voordeur weer op slot had gedraaid en fietste toen heel snel weg. Zodra ik aankwam draaide ik heel snel mijn fiets op slot en liep toen naar binnen. Ik keek even rond en zag toen Lexie zitten. "Hey Lex", riep ik haar kant op, ze keek op en zwaaide enthousiast mijn kant op. "Hey Ils, ik dacht al dat je me wilde terugpakken", lachte ze toen ik bij het tafeltje stond. "Nee, verkeerde sleutels gepakt, je kent me", lachte ik. Na de hele middag samen bij gepraat te hebben ging ik weer naar huis, onderweg kwam ik Bart nog even tegen, maar lang stonden we niet te kletsen, want mijn moeder belde al snel dat het eten klaar was. Thuis aangekomen, ging ik snel aan tafel zitten want we aten zelfgemaakte spinazie lasagne. Aan tafel ging het vooral over het algemeen belang van de pers en media en video communicatie. Dus ik bracht mijn mening in, want ze konden je maken en breken, dus ik moest me nu echt gedeisd houden en dat was niet altijd even makkelijk. Ik had het gevoel dat ik het niet zo makkelijk ging krijgen als andere artiesten het hadden gekregen.

Sophie

Someone (Ilse DeLange)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu