Someone (Ilse DeLange)

20.

Toen Bart en ik ons eten ophadden en samen door de stad liepen was het gezellig druk. Bart stak zijn hand uit en ik legde mijn hand in die van hem. Samen slenterden we zo door de stad. Ineens stonden we stil voor een café. Het zag er wel gezellig uit en eigenlijk wilden zowel Bart of ik nog niet naar huis. We keken elkaar aan. 'Één drankje dan?' Vroeg Bart. 'Maar we zijn met de auto.' Zei ik teleurgesteld. 'Oh ja.' Bart keek verdrietig. 'Één drankje kan geen kwaad toch?' Vroeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Bart grinnikte en trok me zachtjes mee naar binnen. We bestelden allebei een cocktail en maakten lol. Onze afspraak over het aantal drankjes waren we allebei al lang vergeten, want na een half uur voelde ik al dat recht lopen voor mij toch echt een uitdaging werd. Maar ach, wat maakte het uit? Ik had lol met mijn grote liefde en hoe het afliep zouden we later wel weer zien. Toen Bart weer aan kwam lopen met drankjes voelde ik vlinders in mijn buik. Nog altijd was ik verliefd op hem. Hij glimlachte naar me en gaf me een kus op mijn lippen. Ik moest lachen om de actie van Bart en pakte zijn kin vast, om hem te zoenen. Ik tikte met mijn tong tegen zijn lippen aan en Bart opende zijn mond. We zoenden een tijdje en de wereld stond voor mijn gevoel stil. Deze avond met Bart was geweldig, en het zou alleen nog maar beter worden.

Toen Bart en ik diep in de nacht besloten om naar huis te gaan waren we allebei zwaar aangeschoten. We slingerden hand in hand door de straten en hadden de hele weg al de slappe lach. Helder nadenken kon ik niet meer, dus dat we met de auto naar huis moesten vond ik ook geen probleem. 'Je bent mooi.' Hoorde ik Bart zeggen. Ik grinnikte. 'Je meent niks van wat je zegt, want je bent hartstikke dronken.' 'Jij ook.' Lachte Bart. 'Helemaal niet!" Riep ik verontwaardigd. Bart lachte en sloeg zijn armen om me heen. 'Ik ben echt niet dronken!' Zei ik terwijl ik het uitgierde van het lachen. 'Jawel, maar het geeft niet, want dat zijn we allebei.' Zei Bart lachend. Hij zoende me en fluisterde dat we deze nacht thuis nog even leuk zouden afsluiten. Ik grinnikte en stemde in met dat plan, maar eerst naar huis.

Samen zaten we in de auto. Bart reed, en de auto slingerde over de weg. Ik was te dronken om bang te zijn, en al helemaal te dronken om het stuur over te nemen. Het was toch niet zo ver naar ons huis, dus zo erg was dit niet. Ik was al bijna in slaap gevallen toen ik wakker schrok van een enorme bocht. Toen was er een enorme klap, waarna alles zwart werd...

Lieke