Someone (Ilse DeLange)

25.

Een weekje later werden Bart en ik 's morgens vroeg wakker. Beiden hadden we gelukkig goed geslapen. Bart had inmiddels geen last maar van zijn hersenschudding en ik soms nog. Mijn ribben waren ook aardig bij getrokken. Alleen moest Bart nog vier en een halve week in het gips voor zijn enkel, dus hinkelde hij nog altijd door het huis rond. Ook sliepen we nog steeds op een matras beneden, aangezien Bart nog steeds niet kon traplopen. Mijn maag begon te rommelen en Bart en ik liepen naar de keuken om wat eten te pakken. Ik besloot om een bakje met Griekse yoghurt en wat blauwe bessen te maken, toen ik zag dat Bart dat had gemaakt. Daar had ik zin in. Ik pakte de Griekse yoghurt uit de koelkast, aangezien Bart die weer terug had gezet, en vulde mijn bakje ermee. Daarna deed ik er wat blauwe bessen bij en Bart overhandigde mij een lepel. Samen namen we weer plaats op ons bed en we keken een film af. Het ging over een rijk, mooi en beroemd meisje die verliefd werd op een boerenzoon. Over wat voor verschil dat was. Het was zo'n cliché film, maar dat maakte mij niets uit. Even later kwam ik tot de conclusie dat mijn schaaltje leeg was. Ik keek naast mij en zag dat de zijne ook leeg was. Ik pakte zijn schaaltje en legde beide in de vaatwasmachine, net als de lepels. Daarna liep ik weer terug en zag ineens dat de blik in Bart's ogen veranderd was.
"Wat is er?" Lachte ik.
"Je bent mooi." Zei Bart slijmerig. Ik nam weer naast hem plaats op het bed en keek vooruit. Ik voelde dat Bart zijn hand op mijn been plaatst. Hij plaatste zijn hand hoog, heel hoog. Voorzichtig liet hij zijn hand omhoog kruipen en kwam hij uit bij mijn shirtje. Meteen wist ik al wat hij wilde. Wilde ik eigenlijk? Ik dacht niet meer na en draaide mij om. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en ging op zijn schoot zitten. Mijn lippen plaatste ik op die van hem en opende meteen mijn mond. Ook Bart opende zijn mond en we zoenden. Bart bleef frunniken aan mijn pyjamashirtje, waarmee ik even later besloot om hem maar even te helpen, dus even later lag mijn shirt ergens in de kamer. Ik zat meteen met een compleet ontbloot bovenlichaam, aangezien ik zonder bh sliep en we net wakker waren geworden. Bart zijn shirt was even later ook uit en beide zaten we nog in onze onderbroek. Ik in mijn slipje, Bart in zijn boxer. Even later vlogen ook die uit en belandde ergens naast het matras. Ik hoorde Bart nog ergens fluisteren dat ik mocht leiden, dus begon ik maar. Beide genoten we, van elkaar en van elkaars lichaam. Dit was voor ons de ultieme manier om te bewijzen dat we van elkaar hielden. Dit was van ons en pakte niemand ons meer af.