Someone (Ilse DeLange)

24.

De volgende ochtend werd ik wakker van mijn hoofd dat bonkte. Mijn ogen openen deed alleen maar meer pijn. Ook mijn ribben voelde ik veel meer dan gisteren. Ik keek voorzichtig naast me en zag dat Bart nog diep lag te slapen. Ineens gingen zijn ogen open. 'Waarom ben je al zo vroeg wakker liefje?' Vroeg hij slaperig. "Pijn." Wist ik nog net uit te brengen. Bart was ineens klaarwakker. Hij legde bezorgd zijn hand op mijn voorhoofd, waardoor er meteen nog en pijnscheut door mijn hoofd ging. "Oh sorry liefje.' Verontschuldigde Bart zich meteen toen ik een kreun liet horen. "Ik ga even een pijnstiller en water voor je halen, ik ben zo terug." Zei Bart en hij stond, zo goed en zo kwaad als dat ging met zijn enkel, op. Ik zuchtte en probeerde langzaam om me heen te kijken. Waarom voelde ik me nou ineens weer zo slecht? Had ik dan toch teveel gedaan? Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Bart, die met twee pilletjes en en glas water in zijn hand aan kwam lopen. Hij hielp mij met rechtop zitten en overhandigde mij de pilletjes en het glas water. Ik nam de pilletjes in en probeerde de vieze smaak weg te spoelen met water. Bart nam het glas weer van me aan en ik ging voorzichtig weer liggen. Bart hinkelde even weg om het glas in de keuken te zetten en kwam daarna weer bij me liggen. "Probeer maar weer even te slapen liefje, dat lijkt me het beste." Zei hij zacht. Ik knikte voorzichtig en sloot mijn ogen weer. Bart trok me voorzichtig tegen hem aan en streelde zachtjes door mijn haar. Ik probeerde rustig te blijven liggen, maar de pijn was echt bijna ondragelijk. Bart zag dat ik nog steeds echt pijn had en keek bezorgd naar me. "Het gaat niet he Ils?" Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd en op dat moment rolde er een traan over mijn wang. "Ik kan hier echt niet tegen." Zuchtte ik en op dat moment ging er weer een pijnscheut door mijn hoofd. "Auw!" Schreeuwde ik en ik begon harder te huilen. Ik was zo klaar met dit alles... "Rustig liefje..." Probeerde Bart mij te kalmeren. Hij bleef zachtjes over mijn haar en rug strelen en langzaam maar zeker werd ik weer wat rustiger. "Ga maar weer lekker slapen liefje, ik blijf bij je." Fluisterde Bart tegen mijn hoofd en hij gaf me een kus op mijn kruin. "Dank je..." Zei ik voorzichtig en ik sloot weer rustig mijn ogen. "Geen dank liefje."Antwoordde Bart en ik voelde hoe hij me nog een kus gaf.

Toen ik een paar uur later wakker werd voelde ik me al een stuk beter. Ik opende mijn ogen en keek in het blije gezicht van Bart. "Lekker geslapen liefje?" Vroeg hij met een glimlach. "Best wel eigenlijk." Antwoordde ik. Bart glimlachte en drukte een kus op mijn voorhoofd. "Ik hou van je." Zei hij. Ik glimlachte. "Ik hou ook van jou."