Someone (Ilse DeLange)

18.

(Vanuit Ilse)

"Zo, nu is ons huisje eindelijk een beetje gezellig." Zei ik toen ik naast Bart op de bank plofte. Hij lachte. "Vond je het nog niet gezellig dan?" Vroeg Bart. "Jawel, maar nu is het echt ons huis." Glimlachte ik. Bart sloeg zijn arm om me heen en trok me dicht tegen zich aan. Ik gaf hem een kus en dacht aan wat mijn moeder zei een paar dagen geleden. Ik wist zeker dat het goed zat tussen Bart en mij, dus natuurlijk konden wij nu al samenwonen. Ik snapte niet waarom ze daaraan twijfelde, maar ja. "Trouwens, mijn ouders komen morgen langs." De stem van Bart haalde me uit mijn gedachten. "Leuk." Glimlachte ik. Ik had een goede band met mijn schoonouders, gelukkig maar. "Je bent mooi." Ik keek verbaasd aan Bart. "Waarom zeg je dat?" Vroeg ik verbaasd. Bart begon te lachen. "Omdat het zo is. Waarom kijk je zo verbaasd?" Vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Het kwam onverwachts." Zei ik. Bart lachte en gaf me een zacht kusje op mijn wang. Ik glimlachte en keek in zijn mooie bruine ogen. Ik werd gewoon elke keer weer verliefd als ik in zijn ogen keek. Ik gaf hem een kus op zijn lippen en niet veel later voelde ik dat Bart zijn mond een beetje opende. Ik glimlachte en deed hetzelfde. Bart duwde me voorzichtig achterover op de bank en kroop bovenop me. Zijn grijns maakte me altijd aan het lachen. Bart lachte ook en zoende me dan weer. Ik genoot van dit moment. Bart en ik hielde zielsveel van elkaar. Dit kon gewoon niet verkeerd gaan.

De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker. Ik probeerde weer te slapen, maar het lukte niet. Ik stapte voorzichtig uit bed en probeerde Bart niet wakker te maken. Toen ik beneden was zag ik dat het regende, en niet zo'n beetje ook. Zo te zien regende het ook al een hele tijd, want er lagen al plassen op de straten. Ik liep naar de keuken en maakte ontbijt. "Hey liefje." Hoorde ik ineens. Ik keek om en zag Bart staan. Hij kwam naar me toelopen en gaf me een kus. "Hey." Zei ik met een glimlach. "Wat een rotweer." Zei Bart toen hij naar buiten keek. Ik knikte. "Ach ja, we hebben elkaar toch?" Knipoogde ik. Bart lachte. "Dat klopt."

Lieke