ಭ Lisenin Canı Cehenneme ಭ

ಭ Ölümcül oyun başlıyor // 1. Kısım ಭ

Sizi mutlu eden herkes, bu mutluluğun bedelini almadan asla gitmez

-Özlemen Dileğiyle-

--10.BÖLÜM //

Not ( OKUYUNUZ ) Bölüm iki kısma ayrıldı ve iki kısımda genel olarak-büyük çoğunluğu- İstBar üzerine kurulu olacak :3 Diğer bölümler de Alpİst sahneleri de olacak emin olabilirsiniz. Eda olayı büyük bir bomba, bir kaç bölüme -belki diğer kısım da -patlatmayı düşünüyorum. Yaren Barlas iddiası ise yavaş ilerliyor çünkü iddia aslında iki farklı kişiyi '' birbirine bağlayacak '' bir olaya bağlanacak. Gamze ve diğerleri ise ( gruplar ) nadir gözükecekler ta ki senaryo da küçülme olana kadar :)) NefBar olayı ise büyük bombalarla gelecek , sadece bekleyiniz :3

  - İSTANBUL-

Kırılan bir adet kalp sesi. Kalp kırıklığı duyulur mu sizce? Duyuluyor , bir camın kırıldığında çıkardığı '' tak '' sesi gibi değil , gözünüzden hafif bir damla süzülür , boğazınız alev alev yanmaya başlar, karnınızda ki ağrı durmayacakmış gibi gelir , masmavi olan gökyüzü bir anda karabulutlarla örülür sanki, hafif esen rüzgar bir anda buz kristallerine dönmüş gibi üstünüze çöker , etrafınızda duyduğunuz kahkahalar bir anda bir Feryada döner sanki.. 

Kalp kırıklığının sesi var , o ses bütün bunları bir araya getiren , bir yapboz parçası gibi birleştiğin de hissettiğiniz acı demek.. Canım acıyor....

'' S-Sen ne dediğinin farkında mısın ? '' diyorum oturduğum sandalyeden yavaşça kalkarken '' Alper bir kız için beni ekmez.. '' ellerimi yavaşça saçlarıma daldırıyorum '' Hadi ekti diyelim seni asla göndermez , asla.. ''

'' O zaman seni burada bulacağımı nasıl biliyordum? '' Barlas da hafif bir kahkahayla beraber ayağa kalkıyor '' Sana anlattıklarım doğru İstanbul ''

'' Gitmek istiyorum... '' dudaklarımı mı ısırmaya başlamıştım ben? 

'' Kaçmak istiyorsun yani? '' Barlas öyle bir kahkaha atıyor ki sesi tüm terasta yankılanıyor adeta ''Sen Okyanus' da  tek yaşayan balık olmamak için -- '' yavaşça yanıma geliyor ve tam önümde duruyo , şuan benim ona söylediğim lafı o bana geri iade ediyor '' içi sulu olan bir poşetin içinde olmak istiyorsun ve bunu sonunun geleceğini bile bile istiyorsun çünkü -- '' ardından susuyor ve yavaşça boynuma doğru eğiliyor , ben ne yapacağımı bilmez bir halde buz kesmişken onun dudakları tam kulağımın hizasında duruyor '' aşka inanmıyorum diyen balık, okyanus da intihar mı ediyor yani ? '' ( bknz ; 3.bölüm )

Ardından Barlas imalı gözleriyle bana bakıyor , onun gözleri benim vücudumu buldukça kanımda ki tüm hücrelerin bile şaha kalktığını hissedebiliyordum, gerçekten ne oluyordu bana? Ben aşka inamazdım ki, inanamazdım. O zaman neden şimdi Alper beni ekti diye üzülüyordum?

'' Ben aşka inanmıyorum gitmek isteme sebebim de -- ''

'' Alper'i dostun olarak görmüştün bu yüzden de  sana kazık atması zoruna gitti bla, bla bla '' Yeniden bir kahkaha atıyor Barlas '' Bunlar zavallı insanların kendilerini kandırmak için ürettikleri cümlelerdir, dostluk iki kişiyle olur İstanbul. Tek kişinin sürdürdüğü şey sadece , kendini yormasıdır. Alper dostun olsaydı burada olurdu değil mi? Gitmek istiyorsan tabi ki de gidebilirsin, seni zorlayamam. Ama Alper orada bir kızla gününü gün ederken , belki kızla sevişirken-- '' sevişirken kelimesini bastırıyor '' sen evde ağlamak , kendine acımak istiyorsan senin seçimin tabi ki ... ''

Barlas'ın cümlelerinin bitmesi üzerine karar vermem gerektiğini biliyordum , haklı mıydı ? Belki . Ben haklı mıydım ? Belki. Ama dediği gibi Alper orada eğlenirken , ben evimde, odam da , ailem sesimi duymasın diye , avucumu dişlerken, ağlayacak mıydım? Kesinlikle evet ! O zaman neden aptallık yapacaktım ki ?