ಭ Lisenin Canı Cehenneme ಭ

ಭ Evlenme / 1.Kısım ಭ

25.Bölüm /ಭ Evlenme / 1.Kısım ಭ

**

Dipnot ; bu bölüm 2-3 kısım olabilir son kısım da maalesef biri ölecek.. -,-

Bölüm şarkısı * medya da * - Model ; Bir melek vardı

Güneş bile dedi ki kendine

Doğmak anlamsız...

Ağladım delice elimde boş bir şişe

Kutladım bu gece sarılmanı başka kollara

Yapayalnız bir çare

Ölüyorsam kime ne?

Benzedim bu gece

Yine boş sokaklara.

**

-Barlas-

Şakaydı. Bütün bu olanlar bir şaka olmalıydı. Karşım da durmuş bana bakan bir çift mavi göz '' Kardeşlerin soyadı '' demişti. Kardeşlerin. Kardeş.. Duyduğum cümle üzerine önce bir kaç saniye boş boş yüzüne bakmış daha sonra katıla katıla gülmeye başlamıştım. Sinirlerim bozulmuştu artık. Önce Alper, sonra İstanbul, sonra Yaren şimdi Eda, bu kız... Her şey o kadar üst üste geliyordu ki beynim artık iflas etmişti.. Kız şaşkınlıkla bana bakarken ben omzuma konan bir elle gülmemi kesmek zorunda kalmıştım..

'' Ne gülüyorsun amına koyayım ? Sesin on metre öteden duyuluyor '' dedi Alper şaşkınlıkla..

'' Biri..biri sanırım '' karnımı tutarak gülmeye devam ediyorum '' şaka yapıyor sanırsam ''

'' Ne şakası? ''

'' Şu karşımda duran ufak kız var ya... '' sonun da gülmemi kesmeyi bırakıp, derin bir nefes aldım '' sözde benim kardeşimmiş '' ancak bu sefer şoka giren Alper olmuştu, gözleri kocaman açılırken bir kıza bir bana bakıyordu..

'' Sen..ne saçmalıyorsun? '' 

'' Seni anlıyorum ilk duyduğum da bende senin gibi tepki verdim '' sonun da konuşmaya kız da dahil olmuştu'' ama.. ''

'' Bak küçük hanım sana bu şakayı kim yaptırıyor bilmiyorum a-- ''

'' Barlas Dinç beni dinle! Ben Pınar Dinç, Adnan Dinç' in kızıyım. Annen sen küçükken lunaparkta kollarının arasında öldü; astım krizi tutmuştu..'' bunu söylemesi üzerine yeniden yüreğime bir hançer yemiştim sanki...'' yanında ki kişi Alper Öztürk eskiden en yakın arkadaşındı sonra sen ona bir kazık attın ve düşman oldunuz.. '' Şimdi Alper' de aynı şaşkınlıkla bana bakmaya başladı '' hayatında bulunan kişiler de-- ''

'' Yeter! '' diye bağırıyorum sonunda tüm öfkemle '' yeter! Bu bilgilere ulaşmak çok...çok kolay! Bu şakayı kim yap-- ''

'' Evinde ki annenin odasının,  hala dokunulmamış olmasını da herkes bilebilir mi? '' yavaşça tek kaşını kaldırarak bana bakıyordu şimdi..