11.Bölüm // ♧Ölümcül oyun başlıyor / 2.Kısım ♧
**
"Karşısında otururken seni asla sevmeyeceğini hissetmek."
-ÖzlemenDileğiyle
Bölüm şarkızı *medya da * - Teoman : Serseri
' Aynaya bakmam kendimi bilmem
Hayat acıtınca dünyayı sevmem
Ne yazık ki tek tabanca
Serseri doğdum , serseri ölcem '
***
-İSTANBUL-
Kumar oynamayı hiç bir zaman sevmezdim. Çünkü nedense hep kaybedeceğime inanırdım , asla grup oyunlarına girmezdim çünkü sanki o oyunu benim yüzümden kaybedeceklermiş gibi hissederdim , birilerine şu filmi izleyelim diye asla baskı yapmazdım , eğer beğenmezlerse benden bilirler diye... Ve şimdi bütün bunlara , bana ters gelen şeyi yapmak üzereyim.
Barlas'ın meydan okumasını ya kabul edecek ve bir adım ilerleyecektim ya da vazgeçecektim. İlk kez , ilk kez korkumu ben yendim , ilk kez korkumun benden korkmasını istedim. O yüzden şuan , Barlas'ın tam yanına oturmuş , kemerime yapışmış bir vaziyetteyim- daha kendisi hız bile yapmaya başlamadı-
'' Daha hızlanmadım bile bebeğim , şimdiden böyleysen... ''
'' Çeneni kapatmaya ne dersin ? Eğer bu geceyi karakolda geçirirsem seni öldürürüm ''
'' Oyun oynuyoruz İstanbul, bana güvenmek zorundasın.. ''
Sonun da köprüye doğru giriş yapıyoruz gerçekten de fena halde trafik var, her yer polis kaynıyor. Ben içimden ' yine bir darbe mi' diye geçirirken Barlas arabayı emniyet şeridine doğru sürüyor bense şaşkınlıkla ona bakıyorum. Barlas ise bakışımdan ne demek istediğimi anlamış olacak ki ' Evet buradan gitmemiz yasak ama gene de yapacağız ' diyor gülerek ardından kemerini çıkarıyor..
''Ve başlıyoruz ''
Barlas koltuğuna iyice yayılırken , el frenini yavaşça ayarladı , bense titreyen vücudumu durdurmaya çalışıyordum , korkmamalıydım, çünkü ne zaman hızdan korksam kusuyordum ve kusarsam, Barlas'ın ağzından bir daha asla düşmezdim. Barlas yavaşça kafasını bana çevirdi ve ardından göz kırptı , onun bu göz kırpışı, kıçımın ' aha sıçtık ' diye ciyaklamasına neden olmuştu tabi ki.
Ardından Barlas ' başlıyoruz bebeğim Camon ' dedikten sonra yola önüne döndü , olduğu yerden bir anda direksiyonu sola kırınca, bu büyük bir çığlık atmama neden oldu, arkamızda ki arabalar kornalara basarken, Barlas daha da fazla hızlanıyordu. Beyaz arabamız-(mız ! ) yolda kayıp giderken, polislerin bizi beklediğini anlamak pek zor değildi , Barlas daha da hızlandıkça kahkaha atıyordu, bense kusmamak için savaş veriyordum kendimle..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ಭ Lisenin Canı Cehenneme ಭ
Teen Fiction46 ; Heyecan × 158 ; Gözyaşı × 172 ; Yalan 290 ; Sır × 351 ;Ihanet × 565 ;Komedi × 588 ;Lise ~~ "Alev buzun içine düştü buz erimedi , alev de sönmedi . Gökyüzü sallandı kimse ölmedi . Biz aşık olduk ve aşkımız kadar yok olduk " ~~ '' Keşke ölseydin...