Mesajı kapattığımda gelmiş olan takip istekleriyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.
Birde utanmadan ismimi mi vermişti?
Hesabıma girip ismine tıkladım. Tabi ya ne ara hallettiyse çoktan takipleşiyorduk , bunun şüphe çekeceğini biliyordu tabi.
Buna nasıl cürret edebiliyordu.
Aynı zamanda bir şok daha yaşıyordum , yirmi bin takipçi mi!
Fotoğrafımın altında türk'ü yabancı sı bir yığın yorum ve ondan geri kalmayan pek çok hakaret.
Beni tanımayan bilmeyen bir sürü insan çekinmeden ağzına geleni saymıştı.
Yanılmıştım .
İsmi mi o vermemişti.
Bazı kızların 'Kim bu?' yorumuna okuldan birkaç kişi ismimi cevaplamıştı.
İyi ki hesabım gizlideydi de , kimse beni tam anlamıyla göremiyordu.
Aksi taktirde başıma bela almış olacaktım.
İsmimin seslenildiğini duyar duymaz birden odaya dalan Aren ile kendimi toparlamaya çalıştım.
O kadar mutlu gözüküyor du ki bir an sebebinin ben olup olmadığımı düşündüm .
Dün e göre daha iyi gözüküyordu. Yüzündeki lekeler daha azdı . Tepkisinden dolayı daha uzun süreceğini sanmıştım.
Ne bekliyorum ki üçkağıtçı işte.
Benim gibi oda beni aşağıdan yukarıya inceledikten sonra yüz ifademden anlamış olmalı ki 'Sana birşey olmuş ' dedi.
En alaycı ifademi takındım.
'Acaba , ne olmuş?'
Birkaç saniye yerinde durakladıktan sonra ilerleyip hemen yanımda duran yatağa uzanarak gülmeye başladı.
'Sen fotoğrafı görmüşsün.'
'Bravo' dedim aynı alaycılığımı koruyarak.
'Gerçekten çok zekisin.'
'Eh, ne var bunda?'
'Nasıl ne var bunda!'
Hiddetli çıkan sesimle yerinde doğrulmuştu.
'Bu üzerimde ki ne?'
'Benim tişörtüm.'
'Neden üzerim de?'
'Çünkü ben giydirdim.'
'Aren' dedim artık yılmış ses tonumla 'Kim sana izin verdi?'
'Kimseden izin almıyorum.'
'Ama ben istemiyorum , beni hiçbir şekilde çıplak vaziyette görmeni istemiyorum.'
'Bu hiçbir şeyi değiştiriyor, hiç unutmuyorum ki zaten , o gece gözlerimin önünden hiç gitmiyor.'
Sesimin şaşkınlıkla çıkmasına mani olamadım.
'Uzun zaman geçti Aren.'
'Geçmedi Mehir, dün ne gördüm biliyor musun?'
'Sen ve ben birlikteydik.'
'Yine.'
'Bu sürekli oluyor.'
'Seni gördüğüm her günün gecesinde mutlaka birlikte oluyoruz.'
'Ama beni neredeyse hergün görüyorsun.'
Derin bir nefes aldı.
'Evet.'
'Yani , hepsinde mi?' Diye sordum çekinerek.
Sessizliği beklediğim yanıtı verir nitelikteydi.
'Ama bu çok fazla' dedim şaşkınlıkla.
Haylazca güldü.
'Belki de bu yüzden beklemek sıkıntı olmuyor.'
Duyduklarım yerimde irkilmeme sebep oldu.
'Neden bu kadar arsızsın?'
Rahat tavrıyla omuzlarını silkti .
'Günlerdir arayış içinde olan sensin.'
'Ben sadece sana cevap vermeye çalışıyorum.
Beklentiyle beni izleyen gözlerine bakarken kendimi yanıldığıma dair ikna etmeye çalışıyordum. Aklımdan geçen şeyi istiyor olması imkânsız dı. Gözlerimi kısarak daha dikkatli baktım. Yok canım imkansızın da imkansızıydı .
'Söyle hadi.' Dedi anlamış gibi.
Yüzümün bu denli okunabilirliğinden nefret ediyordum.
'Çekinmedim.'
'İlk defa.'
'Yanılıyorsam da yanılıyorum ne olmuş yani?'
