You Changed Me

Κεφάλαιο 4

Αφού έκατσα και το σκέφτηκα για κάτι λεπτά, τελικά, αποφάσισα να πάω.

Φόρεσα την κουκούλα της ζακέτας μου και πήρα το δρόμο προς το μπαρ. Το ντύσιμο μου δεν ήταν και ό, τι πρέπει για ένα τέτοιο μέρος. Φορούσα ένα μαύρο τζιν με σκισίματα στα γόνατα, μία απλή άσπρη μπλούζα και μία μαύρη ζεστή ζακέτα. Η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα το πως ήμουν. Ούτως ή άλλως, δεν είχα σκοπό να κάτσω για πολύ και ούτε είχα την διάθεση να ασχοληθώ με τον εαυτό μου και για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι.

Βρισκόμουν λίγα μέτρα μακριά από το μπαρ όταν είδα δύο μηχανές και τέσσερις αστυνομικούς να κάθονται απ' έξω. Ο ένας γύρισε και με κοίταξε, κάνοντας με να κοιτάξω μηχανικά το κινητό μου. Μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό βρέθηκα έξω ακριβώς από το μπαρ.

Μέσα από την μεγάλη τζαμαρία κατάφερα να διακρίνω την Εύη που καθόταν σε ένα τραπεζάκι ακριβώς δίπλα στο γυαλί που χώριζε το εσωτερικό χώρο του μαγαζιού με το εξωτερικό. Το τραπεζάκι ήταν στρογγυλό και μικρό, όπως και τα περισσότερα που υπήρχαν. Σε αυτό που καθόταν η Εύη μαζί με κάποια άλλα παιδιά, ήταν γεμάτο ποτά.

Μόλις η Εύη πρόσεξε την παρουσία μου, σηκώθηκε από την θέση της και με χαιρέτησε χαρούμενη ενώ έκανε πέρα τις καρέκλες ώστε να περάσει. Της χαμογέλασα και την είδα να τρέχει προς την έξοδο. Μόλις βγήκε από το μαγαζί, έτρεξε κατά πάνω μου και με αγκάλιασε με τέτοιο τρόπο που θα έλεγε κανείς πως έχει να με δει χρόνια, κάτι που φυσικά δεν ίσχυε.

"Άντε πάμε μέσα" είπε αφότου με έβγαλε από την αγκαλιά της και άρχισε να με τραβάει προς την είσοδο του μαγαζιού.

"Περίμενε", την σταμάτησα και γύρισε να με κοιτάξει. "Δεν μπορώ να κάτσω για πολύ.  Έχει αρχίσει να βραδιάζει και δεν έχω πολύ όρεξη. Ούτε για μπαράκια, ούτε για κηρύγματα" πρόσθεσα, αναφέροντας στο τέλος το κήρυγμα που θα άκουγα από την μητέρα μου έτσι και αργούσα.

"Εντάξει, δεν θα αργήσουμε. Τώρα πάμε μέσα! Έχουμε να πούμε πολλά" αποκρίθηκε αρκετά ενθουσιασμένη.

Μπήκαμε μέσα και έπειτα καθίσαμε στο τραπεζάκι. Ευτυχώς τα άλλα παιδιά είχαν πάει να χορέψουν και έτσι, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ελεύθερα.

"Λοιπόν;" ρώτησε και την κοίταξα μπερδεμένη για μια στιγμή. "Τι έγινε;" συνέχισε ενώ ήπιε λίγο από το ποτό της. Η Εύη δεν έκανε κίνηση να μου προτείνει ποτό, διότι ήξερε πως δεν μου αρέσει, πράγμα που με χαροποιούσε. Με εκνεύριζε όταν μου έλεγαν να πιω ενώ τους έλεγα πως δεν πίνω.