You Changed Me

Κεφάλαιο 21

Το επόμενο πρωί ξύπνησα από τους δυνατούς ήχους που ακουγόντουσαν από κάτω. Μόλις πήγα να σηκωθώ, χτύπησε το κινητό μου.

"Τι λέει; Θα έρθεις να μου ανοίξεις ή θα με αφήσεις να περιμένω για πολύ ακόμα;" ρώτησε ελάχιστα εκνευρισμενή η Ζώη από το τηλέφωνο.

Φαίνεται παρακοιμήθηκα και έπεσα σε ένα πολύ βαθύ ύπνο. Τώρα ποιος την ακούει.

"Έρχομαι να σου ανοίξω" είπα και κατέβηκα κάτω.

Όταν άνοιξα την πόρτα αντίκρισα μία αγανακτησμένη Ζώη με τα χέρια της σταυρωμένα στο στήθος.

Όλο το τοπίο ήταν χιονισμένο και ο ήλιος είχε εξαφανιστεί πίσω από τα σύννεφα. Παρόλα αυτά, όλα έξω ήταν πολύ φωτεινά.

"Νόμιζα ότι δεν θα μου άνοιγες ποτέ" είπε η Ζώη και μπήκε μέσα.

"Συγνώμη, παρακοιμήθηκα" απολογήθηκα "περίμενα ότι τουλάχιστον η θεία μου θα σου άνοιγε".

Αλήθεια, η θεία μου που είναι;

Έμεινα για λίγο ακίνητη σκεπτική αλλά μετά θυμήθηκα ότι σήμερα δούλευε.

"Άντε ντύσου. Δεν νομίζω να θες να βγεις έξω με τις πιτζάμες" είπε και με έδειξε από πάνω μέχρι κάτω. "Τα παιδιά μας περιμένουν στο πάρκο" με ενημέρωσε.

"Εντάξει, πάω να ντυθώ και κατεβαίνω" αποκρίθηκα και έφυγα σφεντόνα επάνω.

Άλλαξα, ντύθηκα σαν ένας εσκιμώος και κατέβηκα σχεδόν τρέχοντας τις σκάλες.

"Έτοιμη" αναφώνησα χαρούμενη και πήρα τα κλειδιά του σπιτιού, το κινητό και φύγαμε.

Μέχρι να φτάσουμε στο πάρκο, σε όλη την διαδρομή πετούσαμε η μία στην άλλη χιονόμπαλες με αποτέλεσμα να μην καταλάβουμε καν για το πόσο αργά πηγαίναμε.

"Πρέπει να βιαστούμε, γιατί αλλιώς θα μας τα ψάλλουν" αναφώνησε η Ζώη ενώ εγώ ετοίμαζα μία χιονόμπαλα για να της την πετάξω.

"Εντάξει" είπα τάχα λυπημένη. Όταν ξεκίνησε να περπατάει και μου γύρισε την πλάτη, χαμογέλασα σατανικά και της πέταξα την χιονόμπαλα "τελευταία ήταν" φώναξα γελώντας ενώ την είδα να με κοιτάει με δολοφονικό βλέμμα.

Επειδή ξέραμε και οι δύο τη κατάληξη αν το συνέχιζε, απλά μου γύρισε πλάτη πάλι και συνέχισε να περπατάει. Έτρεξα λίγο για να την φτάσω, την έπιασα αγκαζέ κάνοντας τα γλυκά μάτια και χαχανίζωντας. Ωστόσο αυτή έκανε ότι και καλά ήταν θυμωμένη, όμως η προσπάθεια της απέτυχε καθώς άρχισε να γελάει.