You Changed Me

Κεφάλαιο 27

Πλευρά Ντέιβιντ.

"Κρίστιαν ξύπνα!" φώναξα για χιλιοστή φορά ενώ τον ταρακουνούσα ώστε να σηκωθεί.

"Μμμ τι;" με κοίταξε αγουροξυπνημένος.

"Ξέχασες ότι σήμερα πρέπει να κατέβουμε στην αγορά;"

"Αα ναι. Άντε φύγε από πάνω μου και έρχομαι" αποκρίθηκε.

1 Φεβρουαρίου.

Σήμερα με την Άλισον κλείνουμε ένα μήνα και αποφάσισα να της πάρω ένα δώρο. Ωστόσο, επειδή είμαι αρκετά άσχετος σε αυτό το θέμα, ζήτησα την βοηθάει του Κρίστιαν.

"Έτοιμος" αναφώνησε ο Κρίστιαν ενώ φορούσε το μπουφάν του "πάμε;"

"Πάμε" απάντησα και βγήκαμε από το σπίτι του.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο μου και κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της πόλης.

Τέλος πλευράς Ντέιβιντ.

"Σε πόσο χτυπάει;" με ρώτησε ψυθιριστά η Εύη ενώ με κοιτούσε απελπισμένη.

Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου και ακούμπησα στο πίσω μέρος της καρέκλας αγανακτησμένη. Κοίταξα την Εύη και από το ύφος μου κατάλαβε ότι μας έμεινε ακόμα πολύ ώρα μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι.

"Ωχ, σε πόσο;"

"Σε εικοσιπέντε λεπτά".

"Πω ρε πούστη" αναφώνησε.

Είμαστε ακόμα στην δεύτερη ώρα και η μέρα δεν περνάει.

"Θες να την κοπανήσουμε την επόμενη ώρα; Έχουμε περιθώριο για απουσίες" μου πρότεινε η Εύη ενώ με κοιτούσε με παρακλητικό ύφος.

"Εννοείται!" συμφώνησα χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχουμε να κάνουμε πολύ καιρό κοπάνα και δεν παλεύεται άλλο το σχολείο.

Ούτως ή άλλως, θέλω να φύγω πιο νωρίς γιατί έχουμε να κάνουμε μία εργασία μαζί με την Εύη και έπειτα έχω να διαβάσω. Σήμερα το πρόγραμμα είναι φουλ.

Μόλις τελείωσε το εικοσιπεντάλεπτο μαρτύριο, φύγαμε για το κέντρο.

"Θέλω να πάω να αγοράσω ένα κολιέ για την Κρίστη, γιατί έχει γενέθλια αύριο. Οπότε αν είναι θα περάσουμε από τα Φετίχ, εντάξει;" είπε η Εύη και συμφώνησα.