You Changed Me

Κεφάλαιο 23

"Θα μου πεις τελικά τι έγινε και γύρισες πιο νωρίς από τις διακοπές σου;" με ρώτησε η Εύη ενώ έκατσε στην άκρη του κρεβατιού μου "από όσο θυμάμαι μου είπες ότι θα γυρνούσες στις 31 του μηνός και τελικά γύρισες τρεις μέρες νωρίτερα (28/12). Κάτι που μου φαίνεται πολύ περίεργο γιατί πάντα σου άρεζε να περνάς το χρόνο σου στο χωριό με τα παιδιά" συνέχισε ακάθεκτη.

Η Εύη ήρθε σπίτι μου μία μέρα αργότερα από την μέρα που γύρισα (29/12).

"Το ξέρω, απλά δεν είχα όρεξη. Νοστάλγησα το σπίτι" είπα και η Εύη ανασήκωσε το φρύδι της.

"Εσύ! Νοστάλγησες το σπίτι σου!" είπε ερωτηματικά τονίζοντας την κάθε της λέξη. "Μην με κάνεις να γελάσω Άλισον, σε ξέρω πολύ καλά. Σίγουρα έγινε κάτι" αποκρίθηκε με σιγουριά. Πριν όμως μιλήσω με διέκοψε "Α ναι! Συνάντησα την μητέρα σου κάτω και μου είπε ότι από εχθές είσαι χάλια. Κάτι για ζαλάδες και εμετούς μου είπε. Τι έγινε;"

Την κοίταξα κουρασμένη ενώ κουλουριάστικα καλύτερα στο πάπλωμα. Αναστέναξα και της έριξα ένα εξαντλημένο ύφος "σε πιο από όλα τελικά να σου απαντήσω;"

"Αρχικά, τι παίζει με την υγεία σου; Μετά θα πάμε στο κυρίως θέμα".

Την κοίταξα και έπειτα κοίταξα διστακτικά προς το γραφείο μου.

"Λοιπόν;" με ρώτησε επίμονα και εγώ της έκανα νόημα με το κεφάλι προς το γραφείο μου. Κοίταξε πίσω και προσπάθησε να καταλάβει τι ακριβώς της έδειχνα. Όταν το κατάλαβε γύρισε απότομα και με κοίταξε "Μην μου πεις!" αναφώνησε ενώ σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι και πήγε προς το γραφείο. Έπιασε το αντικείμενο που της έδειχνα στα χέρια της και το άνοιξε. "Δεν σε πιστεύω! Έφαγες όλη την μερέντα σε μια μέρα;" ρώτησε σοκαρισμένη.

"Ε όχι και όλη. Έμεινε λίγο" απάντησα προσπαθώντας να δικαιολογήσω τον εαυτό μου.

"Θέλω εξηγήσεις Άλισον. Τι έγινε στο χωριό;" με ρώτησε ενώ άφησε την μερέντα και έκατσε ξανά στο κρεβάτι.

"Ωραία λοιπόν!" αναφώνησα και έκατσα οκλαδόν στο κρεβάτι. "Θα στα πω όλα" είπα και άρχισα να της εξηγώ τα πάντα. Από την στιγμή με τα τσιγάρα μέχρι την τελευταία μου συνάντηση με τον Ντέιβιντ. Με λίγα λόγια, για όλο το μπέρδεμα που είχε γίνει.

"Πω καλά! Τι μπέρδεμα ήταν αυτό ρε;" αναφώνησε έκπληκτη η Εύη. "Και τώρα τι; Δεν μιλάτε;"

"Μέχρι στιγμής δεν έχουμε μιλήσει και να σου πω την αλήθεια, δεν έχω καν το θάρρος να τον αντικρίσω. Έκανα μεγάλη γκάφα. Έγινα ρεζίλι μπροστά του" είπα ενώ ένιωθα κόμπους στο στομάχι μου και τον πονοκέφαλο να κάνει την εμφάνιση του. "Έπεσα τόσο χαμηλά" ψιθύρισα.