You Changed Me

Κεφάλαιο 17

Το ξυπνητήρι μου χτύπησε στις έξι και μισή το πρωί και σηκώθηκα για να ετοιμαστώ στα γρήγορα. Πλύθηκα και φόρεσα μία μαύρη φόρμα με μία απλή άσπρη μπλούζα από πάνω. Κατέβηκα στην κουζίνα και έφαγα βιαστικά ένα κρουασάν. Η μαμά μου δεν ήταν στην κουζίνα και από τους ήχους που ακουγόντουσαν από το δωμάτιο της υπέθεσα πως θα ήταν εκεί. Έτσι, ανέβηκα πάλι πάνω στο δωμάτιο μου και πήρα την βαλίτσα μου. Κατέβηκα κάτω, άφησα την βαλίτσα δίπλα στην εξώπορτα και πήγα στη μαμά.

"Καλημέρα", της είπα ενώ μπήκα στο δωμάτιο της.

"Καλημέρα Άλισον, είσαι έτοιμη;", με ρώτησε ενώ έψαχνε κάτι στη τσάντα της και γύρισε να με κοιτάξει.

"Ναι, έχω κατεβάσει τη βαλίτσα κάτω" απάντησα.

"Ωραία. Πάρε τα κλειδιά από το αυτοκίνητο και περίμενε με εκεί. Πάρε και τη βαλίτσα" είπε και πήγα να φύγω όμως με σταμάτησε. "Α ναι!" αναφώνησε και γύρισα να την κοιτάξω, "τα κλειδιά είναι στο τραπεζάκι", ανακοίνωσε και έγνεψα. Για μια στιγμή νόμιζα ότι θυμήθηκε τα χθεσινά και θα μου έκανε κήρυγμα. Ευτυχώς όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν είχε πει τίποτα. Έτσι, έφυγα τελικά από το δωμάτιο της, πήρα τα κλειδιά που ήταν παρατημένα πάνω στο τραπεζάκι, έπειτα ακολούθησε η βαλίτσα και στη συνέχεια βγήκα από το σπίτι.

Έβαλα τη βαλίτσα στο πορτμπαγκάζ και έκατσα στη θέση του συνοδηγού. Όσο περίμενα την μαμά, έβαλα να δω κάποια ταινία στο tablet. Ευτυχώς είχε αρκετό χώρο έτσι ώστε να μπορέσω να περάσω δύο ταινίες μέσα. Συγκεκριμένα, πέρασα τη πρώτη ταινία της Νάρνια και το τρίτο μέρος του Χόμπιτ, μιας και ήταν το αγαπημένο μου. Ωστόσο, εκείνη τη στιγμή έβαλα να παίξει η ταινίας της Νάρνια, διότι είχα καιρό να τη δω. Δεν πρόλαβε καλά καλά να αρχίσει και ξαφνικά, το κινητό μου δονήθηκε και είδα πως μου ήρθε μήνυμα, έτσι πάτησα το pause και άνοιξα το κινητό μου. Αρχικά υπέθεσα ότι θα ήταν από την Cosmote, μιας και ήταν η μόνη που θα μπορούσε να με θυμηθεί τόσο νωρίς αλλά έκανα λάθος.

Μπήκα στα μηνύματα και έμεινα να κοιτάω το κινητό σαν χάνος. Τι στο καλό, αναρωτήθηκα καθώς είδα το όνομα του αποστολέα. 

Από: Ντέιβιντ.

ΚΑΛΗΜΈΡΑ! ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΙΣ ΚΑΛΆ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΈΣ ΣΟΥ. ΓΙΑ Ό,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΕΊΣ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΜΕ ΠΆΡΕΙΣ ΤΗΛΈΦΩΝΟ, ΤΑ ΛΈΜΕ! ΝΑ ΠΡΟΣΈΧΕΙΣ.

Διάβασα και άφησα το κινητό στην άκρη. Έκανα τα χέρια μου σε στυλ γιόγκα και έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να ηρεμήσω. Έκανα εισπνοές - εκπνοές αλλά δεν βοήθησε. Έτσι, άρχισα να χοροπηδάω από την χαρά μου μέσα στο αυτοκίνητο. Ευτυχώς δεν είχε περαστικούς και όλοι ακόμα κοιμόντουσαν, γιατί διαφορετικά μπορεί και να έκαναν καμιά κλήση στο Δαφνί.