Het Leven Van Chifa

hoofdstuk 33

1 week veder

pov chifa

ik keek om me heen en zag dat ik in een ziekenhuis bed lag 

al gauw kwam er een dokter binnen.

goeie dag mvr chifa el (....) u bent zojuist uit u coma ontwaakt vier uur geleden en ben direct gaan slapen. blij dat je weer wakker bent. weet u wat er gebeurd is ? uuhhm...  nee antwoordde ik. u bent door een vrachtwagen aangereden daardoor kwam u hier terecht. oke bedankt de dokter deed nog wat testjes en liep weg. dokter! ja mevrouw. uh is me familie al op de hoogte. ja mevrouw je familie is al op de hoogte. oke bedankt. en hij liep weg.

ik keek naar het witte plafond en dacht even na toen ik op de gedachte kwam van sarah en tarik glipte er een traan van me ooghoek. ik keek via het raam naar buiten en zag kinderen blij rondlopen. waarom moet alles zo ingewikkeld zijn. waarom moeten er zoveel downs zijn in plaats van ups. hoe kan het zijn dat sarah een jongen eerder gelooft dan een vriendin die ze leven lang kent. de enige wat ik kan doen is zien hoe iedereen zo fake is. 

dat moment zag ik de deur open gaan en zag sarah met tranen in haar ogen me verdrietig aan kijken ik draaide meteen me gezicht naar de ander kant en bleef zo liggen. ik hoorde haar naar me bed stappen. chifa het spijt me ik was een verschrikkelijk vriendin niet te geloven dat ik je niet geloofden. ik ik weet niet wat ik dacht ik ken je al heel me leven in plaats van je te gaan geloven deed ik dat niet het spijt me ik kon gwn niet plaatsen dat mo me bedroog je zou me ook niet zomaar gaan geloven als ik zeg dat tarik achter je anderen dingen doet. 

ik draaide me gezicht naar haar.  jawel sarah, jawel ik zou je geloofd hebben ik zou nooit een jongen boven op me zus kiezen ex zus zei ik dan er achter niet te geloven dat je dacht dat ik een misgunner ben waarom in gods naam zou je dat denken van mij wat heb ik je ooit aangedaan. 

niets chifa niets daarom kom ik me excuses aanbieden zei ze terwijl ze het uithuilde. wil je me kamer alsjeblieft verlaten en je nooit meer laten zien zei ik rustig. 

traag verliet ze me kamer met tranen in haar ogen. 

algauw kreeg ik spijt wat ik zei en begon het uit te huilen. ik keek naar buiten en zag sarah langzaam weg rijden. blijf bij mij zei ik zacht en begon nog harder te huilen. 

 30 minuten later

ik zag de deur open gaan en zag me broer amine en me ma binnenkomen, toen pas  zag ik dat ali zakaria  achraf ayoub redouan yasin hamza yassemine alissa en zelf mo binnen kwamen 

hhwow zoveel. ja man willen allemaal kijken hoe het gaat met je zei hamza. me moeder en broer sprongen letterlijk op me. ze gaven me een voor een allemaal een knuffel en dan liepen ze naar buiten op een gegeven moment bleef ik alleen achter met amine en me ma.

Hoe is dit eiglijk gebeurd zei amine opeens.
Ik.. ik weet het niet.
Vertel eens wat je wel weet vroeg me ma.
Uh ik, ik heb afgesproken met tarik hij zij dat we even een pauzen tussen ons relatie moeten zetten anders dat het uit de hand zou lopen. Ik ging er akkoord mee. Maar zelf wou ik het niet.
Toen ben ik of ja wou ik naar huis gaan en van daar weet ik het niet meer.
Vandaar ben je aangereden Door een vrachtwagen. Zeiden me moeder en amine tegelijkertijd.
En toen wist ik het weer. We hebben nog even gepraat en om 22:00 zijn ze naar huis gegaan omdat bezoek uren voor bij was.

Volgende dag

Het is al 16:00 en ik ga eerlijk zeggen ik verveel me hier kapot. Ik stond op en ging wat rondjes doen Door het ziekenhuis. Na een halfuur gewandeld te hebben liep ik terug naar me kamer. Ik zag iemand naar buiten kijken via het raam in me kamer maar wist niet wie. Ik liep dichter bij en zag Sarah ik keek haar even aan en vloog in haar armen. Ik mis je zei ze met tranen in haar ogen. Ik jou ook zei ik snikkend. Na vijf minuten ging sarah wat te drinken halen beneden ze kwam terug me limonade voor ons beiden ik dronk er een slokje van Opeens hoorde we me apparaat heel hart piepen Chifa Chifa wat gebeurd er zei Sarah in paniek. Wat wat is dat. Zwijg!!!!! En druk op die bel drukken drukken drukken zei ik tot ze het deed opeens zakte ik Door me knieën en alles was zwart.