Han's POV
"Bakit bakit ba iniwan mong nag-iisa?
Bakit bakit ba sa akin ba'y nagsawa na?
Sinusunod naman kita.
Kahit ano kinakaya.
Wala pa ring kwenta.
Bakit ba?"The music from my car hits me so hard. Ang lakas naman makapanghugot! Pinatay ko ang radio at nagpatuloy sa pagda-drive pauwi sa bahay.
Isang masayang first day of school ang naranasan ko ngayon. Bukod sa bagong friends, eh mukhang may mapagtitripan na naman akong bagong chick.
I admit. I am fond of tripping other girl's feelings. Seeing them swoon over me makes me feel high.
Hindi ako adik ah. Masaya lang talaga pagtripan ang mga babae. At mukhang may bago akong target ngayon.
Si babaeng owl/amazona/manang.
Maganda naman sya. Pero hindi ko sya type. Type lang asarin at pagtripan maybe.
I told you before. I don't believe in love. And the reasons are just meant to be kept by me for personal "reasons".
Ang hirap magexplain. Parang natatae ako na ewan. Buti na lang malapit na ako sa bahay.
Agad kong pinark ang kotse ko sa loob ng garage namin nang mapansin kong may Mercedez Benz din pala sa loob. Hindi ko nakita agad kanina dahil sa malayo layo sya sa kotse ko.
(About 6 to 8 cars ang kasya sa loob ng garage)A Mercedez Benz.
My knees started to feel weak. Parang nawalan ako ng lakas. I can hardly breathe.
Andito sya.
Hindi.
Andito sila.
I started to walk slowly papasok ng bahay namin but few feet towards the door, I hear voices...
"Asan na sya? Bakit wala pa sya?"
"Tawagan mo nga!"
"How can I call him? I don't have his number!"
"Call someone instead! A friend of him may be!"
Bla bla bla bla.
Ang ingay sa loob ng bahay. Ibang iba the past days na ako lang mag-isa. I don't know what to feel. Magiging masaya ba ako na andito sila, na binalikan na nila ako.
Hans...magpakalalaki ka.
Dali-dali kong inihakbang ang mga paa ko at..
"I'm here! You don't have to quarrel with your voices so loud I could hear them miles away from here!" sigaw ko.
Nagulat sila.
"My son! You're here! Oh how I missed you baby! Come here to mommy." Lumapit sakin si Mommy at niyakap ako. I stood still and didn't even bother to move a bit.
"Didn't you miss Mommy baby? I have lots of pasalubongs for you." Sabi nya habang pinapakita ang sangkaterbang paper bags.
"Pasalubong? San ba kayo galing at nagdala kayo ng pasalubong? Nagbakasyon lang ba kayo? F****n sh*t! You've been gone for almost 6 years Mom!" Garalgal na ang boses ko kasi gusto kong umiyak but I held it in.
"And you don't know kung anong nangyari sakin for that 6 years! For heaven's sake, you can't bribe me with all that shitty branded clothes for the 6 years of sadness for not having you!" Sigaw ko.
"Stop it Jether!"
Jether. Isa lang ang tumatawag sakin ng Jether.
Si Daddy.
"We've been gone for so long because we just want the best for you!" sigaw ni Dad.
"And don't even try to make things worse by shouting at your mom like that! We missed you son." Dagdag pa nya.
I just looked at him in the eye. I can't even state a single word to reply to what he said. Mahal ko ang Daddy ko. Kahit na ano pa man Daddy's boy ako eh. And I miss him. I miss him so much that I find myself running and hugging him.
"I miss you too Dad." At di ko na napigilang tumulo ang luha ko.
Yumakap din si Mommy sa akin. How I miss them both.
My parents are back. And I know merong dahilan ang kanilang pagbabalik.
Dahilang hindi ko pa alam sa ngayon.
A/N:
Guys, sorry it's so lame! Huhu. First timer eh. But I'm trying my best. Sana i-read nyo pa rin. Don't worry. Updates are done everyday. ❤
*Hugs and Kisses*
BINABASA MO ANG
She's My Cinderella ❤
Romance"I'm not a prince and she ain't a princess either. But with her, my life becomes a fairytale." - Hans Jether Jung