She's My Cinderella ❤

CHAPTER 20

Han's POV

Natapos akong magkwento kay mommy nang hindi namamalayang tumulo na pala ang luha ko.

Ang bakla!

Agad akong tumalikod sa kanya at pinunasan ang luha ko. Da heck! Ayokong isipin nya na mahina ako. Ilang taon na ang nakalipas pero hindi ko alam na ganito pa rin pala ang feeling ko pag naaalala ko yun.

Saklap pre! Ang tanga ko lang kasi noon eh.

Nagpunas-punas pa ako nang magsalita sya sa likod ko.

"Hans, don't hide your emotions. It's much easier to move on and let go if you have outpoured what you feel to permanently delete it from your system. Kung gusto mong umiyak ay umiyak ka lang. Tandaan mo, hindi dahil sa umiyak ay mahina ka na. You're already strong by letting those tears fall but keeping yourself intact to let go of the one who's hurting you."

Tumingin ako sa kanya habang nakatakip ang mga kamay sa mukha ko.

At lumapit sya sakin.

"Hehehe. Come to Mommy. I'll give you a hug." Nakangiti nyang sabi.

Lumapit ako sa kanya at niyakap nya ako. Ang sarap sa pakiramdam.

"Thank you po." Sambit ko.

"I love you anak. I am sorry for not seeing you grow into a handsome young guy but I promise and I will do my best to be always here na for you from now on."

At kiniss nya ang forehead ko.

Haaaaay. I've been longing for this. And now, eto na. Ang saya ko lang ngayon.

Pangiti-ngiti pa ako habang nakayakap kay Mommy nang biglang bumitaw sya sakin at..

"Ipakilala mo nga ako sa hinayupak na Zyra na yan! She's just too feeler for dumping a handsome guy like you my son! I'm gonna rip her skin off!" Sigaw nya.

Luh! Nagulat ako bigla. May lahing amazona rin pala tong mommy ko.

"Mom, she's just a waste of time. But eventually, you'll just meet her. We're classmates anyways."

"For real?!?!" Tanong nya.

"Yeah. Real na real. Hahahaha" Tinawanan ko na lang sya dahil nakakatawa naman sya. Hindi ko alam na ganito pala ang inang bayan ko. Nakaka-proud. Hahaha

"I won't be letting her get away this time. Mark my words son. But for now, take a rest."

"O-opo. Thank you po."

At tumalikod na sya sakin.

Grabe sya! Parang may binabalak pa yata ang inay ko. Haaaay. Bahala na nga. Pinunasan ko ulit ang mga mata ko. Bakit kailangang tumulo pa kayo? Tsk. Tsk.

Humiga ako sa kama at tumingin sa kisame nang..

Bzzzzzzzzzztttttt!!!!

Ano yun?

Bzzzzzzzzzztttttt!!!!

Parang may gumagalaw sa likod ko.

Dali-dali akong bumangon at tiningnan kong ano ang nasa kama ko.

-__________-

Cellphone ko lang pala.

Naka-vibration mode pala ito. -_-

Teka. May nagtext!

From: Van
+9356204321

Bro! You won't believe it! I saw Zyra! 😲

Isa pa to! Late na sa balita. Kung saan saan kasi nagsusuot eh. Nireplyan ko na lang sya.

To: Van

Huli kana bro! Classmate natin sya.

Van: Talaga?!? Eh pano ngayon yan?

Me: Talaga bro. Di ko nga alam eh. Bakit pa kasi sya bumalik eh.

Van: Hirap nyan. Basta andito lang ako lagi.

Hindi na lang ako nagreply. Bahala na nga. Bahala na kung bumalik sya. Wala na kong pake sa kanya.

Nagpasya na lang akong bumaba sa sala at manood ng tv. Sakto alas syete na. Palabas na ang Phineas and Ferb ngayon.

Lumabas ako sa kwarto ko at akmang bababa na sana nang may marinig akong boses sa sala.

"Good Evening Tita! Is Hans here?"

Boses maarte.

Teka. Kilala ko ang boses na yun ah. 😬

Sumilip ako sa may hagdan. Hindi nga ako nagkakamali. Sya nga!

At bakit na naman sya nandito?! The heck! Grabe tong babaeng to!

Umakyat ako pabalik sa room ko. At nag-lock ng pinto. Hindi ko pa kayang makita sya ULIT ngayon.

Lord, sana naman makagawa ng way si mader dear para mapaalis sya.

Sana. -________-