Tüm köy uzun zamandır bu eğlenceyi beklercesine eğleniyordu. Havanın soğuk olması, hafiften atıştıran yağmur bile eğlenen insanları durdurmuyordu. Randal eğlenen halkını seyrederken bir yandan da yanında hayretle insanları izleyen elisaya bakıyordu. Elisa ilk kez bu kadar insanı bir arada eğlenirken görmüştü. O kadar mutlulardı ki şuan koca bir kıyamet kopsa umurlarında değildi. Gerçekten kuzeyliler eğlenmeyi biliyordu. Güneş henüz batmış gecenin soğuğu hissediliyordu. Elisa kürküne dahada sarıldı. Bir yandanda randala bakıyordu. Ne kadar bakmamak için kendini uyarsada yinede gözlerini ondan alamadığını farketti. Yinede ona bakarken yakalanmayı istemiyordu kesinlikle.
" herkes beni dinlesin" randalın sesi o kadar gür çıkmıştı ki elisa dahil herkes dönmüş ona bakıyordu. Randal'ın amacı bu gece tüm köyün önünde elisa'yı eşi ilan etmekti.
" uzun bir yolculuktan sonra odin'in yardımıyla altın ve gümüşle geri dönmeyi başardık" halk çoşkuyla randalın ismini bağırıyordu.
" çok yaşa randal!"
"artık çok daha güçlü bir klanız büyükbabam adinin dönemindeki kadar da zengin" randal adine dönmüş saygıyla selam veriyordu . Adin ise torununu gururla izliyordu. Kısa bir uğultudan sonra randal devam etti.
"ve bu yolculukta tanrıça freya beni kutsadı ve eşimi karşıma çıkardı" elisa'nın elini tuttu ve onu kucağına çekti. Elisa utanmış ve kızarmıştı.
" hepinizin önünde ilan ediyorum elisa artık benim kadınım klanın hanımıdır,ona saygı göstereceksiniz ona yapılan bana yapılmıştır,şimdi için sevgili dostlarım" topluluktan memnuniyet dolu bağırışlar yükseliyordu artık. Sonunda büyük şef randal bir eş bulmuştu. Köyün bekar kızları başta helen olmak üzere bu haberden memnun olmasada halkın geri kalanı son derece memnundu. Elisa ise şaşkındı az önce randal onu eşi ilan etmişti. Ne diyeceğini bilmiyor öylece tepkisiz halkı izliyordu. Eğlence tüm hızıyla devam etti. Bir ara eric ve rosely ateşin etrafında dans etmişler diğerleride onlara eşlik etmişti.
Köy halkı iyiden iyiye sızmaya başlamıştı artık.
" hadi evlat ben yaşlı bir adamım evime gidiyorum sende gelinini götür ve geceyi verimli geçir " diyerek gür bir kahkaha atmıştı yaşlı savaşçı.
Elisa o an utançtan masanın altına kaçmayı dilemişti. Etrafa baktığında gerçekten kimse kalmamıştı. Erik, rosely kucaklamış uzaklaşıyordu Elisa o an kendisine garip garip bakan randalı farketmişti. Oda gece çok içmiş olsada hala sarhoş değildi. Elisa onun sarhoş olmasını ne kadarda dilemişti. Elisa kollarını bağlamış dik dik randala bakıyordu şimdi.
" bana öyle bakma kuzeyli"
seninle o eve gelmeyeceğim"
" nasıl bakıyormuşum meleğim" randalın sesi boğuk ve arzu doluydu.
" böyle işte yiyecek gibi" randal dudağının kenarı kıvrılmış gülerek bakıyordu. Elisa karşısındaki adama farkında olmadan hayran hayran bakmıştı. Hayatı boyunca gördüğü en yakışıklı adamdı belki başka zamanda başka şekilde tanışmış olsalardı ona kapılabilirdi. Ama şimdi karşısında dik durmalıydı.
Randal karşısındaki gururlu kadından gerçekten etkileniyordu. Güçlüydü, dik başlıydı bir kuzeyli kadını kadarda inatçıydı ama zamanla mutlaka evcilleşecekti. Tabi şuan buna vakti yoktu ve yorgundu ani bir hareketle elisayı omzuna attığı gibi eve doğru yürümeye başlamıştı.
" ahh... Bırak beni kuzeyli barbar" elisa ne kadar bağırsada bu randalı etkilemiyordu.
Randal kısa sürede eve varmıştı. Kapıyı tekmeleyerek açıp içeri girdi doğruca yatak odasına ilerleyip elisayı yatağa attı.
" bana yaklaşma randal" elisa dehşetle randala bakarken randal üzerini çıkartıp etrafa fırlatıyordu. Yavaşça elisanın yanına ilerledi. Elisa çaresiz yaprak gibi titriyordu. Ama asla kolay teslim olmayacaktı.
" korkma meleğim" sesi okadar şefkat doluydu ki randalın elisa şaşkındı.
" istemediğin sürece sana dokunmayacağım sadece sarılmak ve uyumak istiyorum"demişti. Randal o kadar nazikti ki sarılmasına yok diyememişti elisa bir an tüm hislerine söz geçirememiş kendini sadece ona bırakmak istemişti. Randal koca yatağına uzanmış elisayı kollarına çağırıyordu. Elisa yavaşça yanına ilerledi ve sessizce ona sokuldu. Sırtı randalın gögsüne yapışmış kıpırdamadan yatıyordu. Randal ise bir rüyada gibiydi. Saçlarının kokusu okyanuslardan bile güzeldi,bahardan bile canlıydı. Aşk buydu tüm hücrelerinin hayat bulmasıydı nefes almak gibiydi. Ona sarılıp yıllarca uyuyabilirdi randal. Bu kadına ilk görüşte vurulmuştu. Küçük bir çocuk gibi odaya girdiği an kapılmıştı ona. Şimdi yanındaydı ve asla gitmesine izin vermeyecekti.
" cennetteyim sanki" randal elisanın kulağına fısıldıyordu ve sesi gittikçe azaldı. Bir süre sonra randalın nefesi düzene girmişti. Uyuyordu. Elisa onu rahatsız etmemek için yavaşça döndü. İlk kez randalı uyurken görüyordu. Çehresi hala sertte olsa ufak bir çocuk gibi gülümsüyordu. Elisanın içinde anlamlandıramadığı bir duygu yeşermişti.
Yavaşça yanağına dokundu ve yeniden eski pozisyonuna döndü ve uyumak için gözlerini kapadı.
Elisa uyandığında randalın çoktan uyanıp gittiğini soğuk yataktan anlamıştı. Randalın yeri şimdi buz gibiydi. Yavaşça yataktan kalktığında aşağıdan gelen sesleri duymuştu.merdivenlere yönelmişti. Randal ise sabah erkenden uyanmış kulübesinin tamiri için malzeme bulmaya gitmişti.
" kim var orda randal sen misin" demişti elisa.
" hayır sarı çıyan benim" helen elinde elisanın şalı sinsice ona bakıyordu gülüyordu.
" hemen onu bırak" elisa korkuyla helene bakarken helen zafer kazanmışçasına gülümsüyordu. İntikam vaktiydi onun için artık. Hızlı adımlarla kulübeden çıktı.
" dur... Bırak onu" helen koşarken elisanın sesi meydanda yankılanıyordu. Herkes durmuş iki kadına bakıyor ve ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Helen hızla tepeye yönelmişti. Burası köyün bitimi derin bir uçurumdu. Elisa çaresizce şalını almak için peşinden gitmişti.
"onu hemen bırak " elisa karşısında ona alayla bakan kadının üstüne atılmamak için sabrını zorluyordu.
" bu kadar mı değerli bu bez parçası senin için"
" evet ve sen onu çaldın bırak " annesinin şalı helenin elinde uçuruma doğru uçuşurken korkuyla bakıyordu. Nasıl böyle bir hata yapmıştı. Şalını asla ortada bırakmamalıydı.
" sende benim olanı aldın. Randal benimdi. Onun yatağı benimdi. Onun kadını bendim ve sen herşeyi mahvettin. Bu daha başlangıç sarı şeytan " ve şalı rüzgarla birlikte serbest bıraktı. Elisa çaresizce şalın peşinden koşsada artık çok geçti. Rüzgar annesinin son hatırasını alıp götürmüştü. Bir umut yetişebilirim diye koşşada güçlü bir kol onu çoktan tutmuştu.
" bırak beni lütfen " elisa gözyaşları sel olmuş çırpınıyordu. Randal kucağında çırpınan elisayı tutmakta o kadar zorlanıyordu ki.
" hayır elisa sakinleş" elisa çaresizce randala sarılmış hıçkırıyordu.
" randal,annem o artık gitti " elisa ruhsuzca olduğu yere çökmüş uçuruma baksadaartık çok geçti.
Randal karşısında çaresiz duran elisaya baktıkça yüreği parçalanıyordu. O kadar öfkeliydi ki. Aniden kalktı ve ona korkuyla bakan helenin üstüne yürüdü.
" seni öldürmemem için bir neden söyle" öfkeyle helenin boğazını tutmuştu. Kadın çaresizce çırpınırken soluğu kesiliyordu.
" seni sevdiğim için yaptım randal onun için bıraktın beni senin kadının bendim" helen gözyaşlarıyla konuşurken randalın öfkesi azalmıyordu.
" öleceksin" diyerek belindeki bıçağı çekmiş boğazına dayamıştı.helen korkuyla çığlık atarken bir el randalı tutmuştu.
" randal dur" elisa gözyaşlarıyla ıslanan gözleriyle randala bakıyordu.
" ama o sana zarar verdi"sesi gök gürültüsü kadar güçlüydü.
" beni eve götür randal" randal heleni bırakmış elisaya sarılmıştı. Ne yapsa onu teselli edemeyeceğini biliyordu.
" amcama götür beni"demişti o an elisa sessizce.
" elisa... senin evin burası artık yanında herzaman ben olacağım meleğim..seni seviyorum" usulca saçlarını öpmüştü. Elisa ise ne diyeceğini bilmiyordu, konuşmadan sadece sarılmıştı.
O kadar üzgündü ki ikinci kez kaybetmişti annesini yüreği parça parçaydı.
" onu hapsedin cezasını sonra çekecek" randal öfkeyle adamlarına bakıyordu.
" randal eve gidelim" elisanın sesiyle randal sakinleşmişti farkında olmadan Merakla bakan kalabalığa döndü.
" elisa benim kadınım ve bu kadın ona yaptığının cezasını çekecek bir daha tekrarlanırsa kim olursa olsun ölümü elimden olur" randal şaşkın kalabalığı ardında bırakmış kucağında elisa ile kulübesine gidiyordu. Bu kadın artık onun yuvasıydı eviydi ve bir daha asla ağlamasına izin vermeyecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melegim... (efsane Leydiler Serisi 4)(TAMAMLANDI)
Ficção Histórica"Beni nereye götürüyorsun kuzeyli. Amcama teşekkürün bu mu" "sakinleş kadın artık bana aitsin ve buna alış" Elisa son kez arkasına baktı. Evinden.,amcasından ve ona ihtiyacı olan çocuklar artık yoktu. Gözlerinden süzülen damlalar eline düştüğünde k...
