Melegim... (efsane Leydiler Serisi 4)(TAMAMLANDI)

dagna

Lord williamın gözü tüm gece elisa nın üstündeydi. Elisa, amcası ile arasını daha fazla bozmamak, ona ve bebeğine merhamet göstermesi için huyuna gitmeye çalışıyordu. Gece boyu masada oturup williamın ilgisine maruz kalsada sabretmekten başka çaresi yoktu.
" leydim tüm gece hiç konuşmadınız. Beni o güzel sohbetinizden mahrum bırakmayın" william, ingilterenin en soylu ailelerinden birinden gelen son derece zengin ve kuvvetli biriydi. Mevkisinden dolayı etrafımda onunla evlenmek isteyen genç Leydiler ve güzel dullar olsada onun aklı geçen sonbahardan beri elisadaydı. Bir iş görüşmesi için cruise kalesine geldiği bir gün onu kalenin bahçesinde görmüş üst üste yaptığı ziyaretlerde edwarda niyetini söylemişti.
Elisa için en uygun koca adayı olsada nam salmış bir acımasızlığı olduğu için edward narin elisasını bu adama verme konusunda tereddüte düşmüştü. Şuan olduğu gibi aslında tüm düşüncesi biran evvel evliliği onaylamak olsada elisanın hamile olması tüm düşüncelerini allak bullak etmişti. Bunu uygun dille lorda iletmesi gerekiyordu.

" amca izin verirseniz odama çekilmek istiyorum"
Elisa daha fazla bu adama katlanamayacağını biliyordu ve biran evvel uyumak istiyordu. Şuan istediği tek şey rüyasındada olsa randalı görmekti.
" peki elisa çekilebilirsin" elisa amcasına ve lord williama iyi geceler dileyerek odasına çekilmişti zaman kaybetmeden.

"william seni buraya çağırmaktaki amacımı biliyorsun ama yaşanan bazı aksiliklerden dolayı bu evliliği bir süre daha onaylayamam" williamın beklediği bir tepki değildi bu.
" lordum niyetimin ciddiyetini biliyorsunuz leydi elisayı uzun zamandır izliyorum ve onun benim için uygun olduğunu biliyorum" williamın elisaya olan ilgisi aslında sevgiden çok takıntı gibiydi ve ilk kez reddediliyordu.
" elisanın iki aydır kayıp olduğu dedikodusunu duymuşsunuzdur"
" evet bir kuzeyli tarafından alıkonduğu söyleniyordu"
" bu doğru şef randal ismini duymuşsunuzdur."
" duydum bir deniz korsanı"
" evet elisayı randal kaçırdı ve kendi geleneklerine göre onu eşi ilan etti şimdi ise onaylamadığı bu birliktelikten dolayı elisa hamile" william duyduklarına inanamıyordu. Ona ait olan bu kadın nasıl bir kuzeylinin olabilirdi.
" ya elisa o onu seviyor mu"
" sevdiğini sanıyor benim düşüncem yiğenim yalnız bir çocuktu ve bu ilgiyi aşk sandı geçiceğine eminim"
" sizden istediğim lordum elisanın adının lekelenmemesi için uygun bir evlilik"
" elisayı istiyorum lordum " williamın tek düşüncesi elisaya sahip olmaktı.
" ya bebek"
" uygun bir aileye verilebilir "william gerçekten bir anne ve bebeği ayırabilecek kadar acımasızdı.
Edwardın beklediği bir tepki olmadığı için şaşkındı. Gerçekten bu adam acımasızdı.

Randal ise kaledeki misafiri duyduğundan beri öfkesine hakim olmakta zorlanıyordu.
" sakin ol randal elisa asla senden vazgeçmeyecek"dagna yeğenini sakinleştirmek için büyük çaba harcıyordu.
" amcası olacak adam onu evlendirecek o benim kadınım"
"o senin, yarın bir şekilde kaleye gireceğim ve burda olduğumuzu bilecek şimdi sakin olmalısın bu ülkede kaçaksın evlat unutma" dagna haklıydı. Randal çaresizce onaylamıştı sadece.

Sabah gün ışıldarken dagna kaleye doğru gidiyordu. Oraya gidecek iş isteme bahanesiyle içeri girecekti. Sonuçta mary onu tanıyordu ve buda işini kolaylaştırıyordu. Kaleye vardığında kapıdaki askerlere iş arayan köylü bir kadın olduğunu söyleyip içeri girmişti. Kapıdaki hizmetçi kızlar yardımcıya ihtiyaç olmadığını söyleselerde o ısrar etmiş ve kızlarda mary çagırmak zorunda kalmıştı. Mary kapıya çıktığında karşısında dagnayı görünce ufak bir şok yaşasada hiç renk vermemişti ve kızları hemen işlerinin başlarına yollayıp dagnayı içeri almıştı

" burda ne işin var dagna"
" elisayı merak ediyorum ihtiyar sana hala sinirli olsamda randalın eşi için geldim" dagna hala marye kızgın olsada tepki vermemeye çalışıyordu. Sonuçta olanlarda onunda hatası büyüktü.
" üzgünüm gel ben elisayı getireceğim sen dinlen" mary hızla yukarı çıkarken dagna sessizce koridorda bekliyordu.
" sen kimsin" dagna arkasından gelen erkek sesiyle olduğu yerde kalmıştı.
" efendim iş için burdayım" edward koridorda gördüğü orta yaşlı kadını ilk kez görüyordu ve evindeki bu yabancıyı merak etmişti.
"adın ne"
" sizi ilgilendirmez bayım"
" ilgilendirmez mi burası benim evim" demekki elisanın amcasıydı bu adam. Daha yaşlı çirkin bir lord beklerken karşısında yaşına göre oldukça yakışıklı bir adam duruyordu.
" özür dilerim lordum "
" neyse özrünü kabul ediyorum şimdi otur mary geldiğinde seni işe aldığımı söyle" diyerek arkasına bakmadan gittiğinde arkasında şaşkın bir dagna burakmıştı.