Together Again♡

1

Christi:

Καθώς μιλούσαμε για την πρώτη μέρα που γίναμε φίλες, ακούσαμε το πρώτο κουδούνι για τη νέα σχολική χρονιά. Το πρώτο κουδούνι για την τελευταία τάξη του Λυκείου.

Μπήκαμε στην αίθουσα. Αυτή τη φορά ήμασταν στο γ2 μαζί με όλα τα παιδιά που κάνουν γαλλικά. Για ακόμα μια φορά ήμασταν λιγότεροι, έτσι υπήρχαν 3 γερμανικά τμήματα και ένα γαλλικό.

Μέσα στην τάξη συναντήσαμε πάλι τους παλιούς συμμαθητές. Υπήρχαν λίγοι καινούριοι, οι περισσότεροι έκαναν γερμανικά οπότε πήγαν στα αλλά τμήματα - ωχ οι καημένοι τι έχουν να τραβήξουν-. Στα γερμανικά τμήματα πήγαιναν όλοι οι κάφροι και οι μάγκες. Αλλά κι εμείς δεν είμαστε καλύτεροι.

Πολλοί θα πίστευαν ότι τα παιδιά που κάνουν γαλλικά είναι ήσυχα, ευγενικά και δεν ξερω από που, αλλά ότι παίζουν και κάποιο μουσικό όργανο. Λοιπόν, εμείς μάλλον ημασταν και είμαστε ακομα η εξαίρεση!

Οι περισσότεροι ειναι βλάκες στην τάξη μας. Τα αγόρια κάνουν χαζομάρες , δεν προσέχουν στο μάθημα και βρίσκουν συνεχώς δικαιολογίες σε περίπτωση που αργήσουν. Κάποιοι παταν ελάχιστες φορές στην τάξη, και όποτε συμβαίνει αυτό, σημειώνουμε την ημερομηνία και τη γιορτάζουμε κάθε χρόνο!!!

Ένας, δύο, είναι οι ήσυχοι αλλά αυτοί είναι τα φυτά! Πετάγονται συνέχεια από κει που δεν το περιμένεις,για να πουν τη σωστή απάντηση αν εσύ εχεις κάνει λάθος -μ'αρέσει που οι δάσκαλοι τους επιβραβεύουν κιόλας ΕΛΕΟΣ- . Τέλος πάντων.

Για τα κορίτσια λίγα και απλά πράγματα: πολύ make-up, καθόλου διάβασμα!

Εμείς είμαστε μια ενδιάμεση κατηγορία. Δηλαδή λιγοστό μακιγιάζ (Και όχι make-up) και αρκετό διάβασμα! Αυτή πιστεύω είναι η καλύτερη κατηγορία! Never mind!

[...]

Περπατάμε μέχρι τις θεσεις μας και καθόμαστε σε ένα θρανίο κοντά στο πίνακα -επειδή η Joanna έχει μυωπία- και βγάζουμε τα βιβλία μας. Κάποιες ψωναρες μας κοιτάν με μισό μάτι, ενώ κάτι λιγουριδες λες και δεν έχουν ξαναδεί κορίτσι. Καλά αυτοί,όλες έτσι τις κοιτάνε!

"Τι έχουμε πρώτη ώρα?"ρωτάει μια συμπαθητική κοκκινομάλλα από πισω μας. Είναι καινούρια και νομίζω ότι την λένε Roxy.

"Γλώσσα!" Απάντησε η Joanna όλο χαρά! Στο στοιχείο σου πουλάκι μου.. δεν θα έρθουν τα μαθηματικά?

Από πίσω ακουγοντουσαν διάφορα τυπου: "Παλι γλωσσα?"
Ή "θα μας πεθάνει πάλι αυτή!" Και διάφορα άλλα επιφωνήματα!

Joanna:

Μιλούσαμε αρκετη ώρα ώσπου ακούμε τα σπαστικά τακούνια της φιλολόγου. Κατευθύνονται προς τα εμάς. Είμαι σιγουρη ότι φοράει αυτά τα κόκκινα τακούνια με τα φερμουάρ . Μόνο αυτά ακούγονται λες και γίνεται σεισμός.

Συνεχίζουμε να φωνάζουμε και να κλείνουμε τα αυτιά μας, ώσπου ανοίγει η πόρτα και ξεπροβαλλει μια μεσηλικη κυρία γύρω στα 50. Αυτή είναι η φιλόλογος! . Και Ναι! Φοράει ένα λευκό ταγιέρ και τα κόκκινα τακούνια . Το 'ξέρα!

"Καλημέρα παιδιά, είμαι η κυρία Rabey, οι περισσότεροι με ξέρετε, και μαζί θα κάνουμε Γλώσσα και Αρχαία. Λοιπόν αρχίζουμε!"

[...]

Christi:

Μετά από αρκετή ώρα Γλώσσας χτύπησε επιτέλους το κουδούνι. Όλοι έτρεχαν έξω σαν να τους κυνηγούσαν, ενώ εγώ με τη Joanna βγήκαμε σιγά σιγά.

"Πωπω πολλές σημειώσεις για πρώτη μέρα.!" Είπα στη Joanna και ξεφυσηξα.

"Ναι,αλλά έτσι είναι η Rabey, τώρα θα τη μάθουμε? Πάμε να πάρουμε milk-shake?"

"Αχ Ναι πάμε, διψασα."

Έτσι φτάσαμε στο κυλικείο και πήραμε 2 παγωμένα milk-shake βανίλια. Μόνο το κυλικείο έχει milk-shake χειμώνα- καλοκαίρι. Και εμείς πίνουμε πάντα, γιατί είναι δροσερό. Ακόμα και αν χιονίζει, εμείς εκεί!

Αφού πήραμε τα "Ροφήματα" μας, καθίσαμε στο παγκάκι που καθόμαστε πάντα!

"Για πες? Παίζει τίποτα καλό? Σ'αρέσει κανένας καινούριος?"με ρώτησε η Joanna περιμένοντας την απάντηση μου!

"Μπα...τίποτα εσυ?"

"Όχι κάτι ακόμα! Μετά τον χωρισμό μου με τον Ross θέλω πολύ προσπάθεια να βρω κάποιον καλύτερο!" Μου είπε πίνοντας μια γουλιά από το milk-shake της.

"Απλά μην τον σκέφτεσαι."τη συμβουλεψα. "Θα βρεις κάποιον καλύτερο. Ο Ross δεν σου άξιζε."

"Προσπαθώ αλλά δεν είναι εύκολο. Πάντως δεν σκέφτομαι ακόμα να κάνω μια σοβαρή σχέση, προτεραιότητα έχουν οι σπουδές μου."

"Το ίδιο λέω κι εγώ. Μόνο αν ερωτευτώ πραγματικά θα προχωρήσω."

Joanna:

Μιλούσαμε για πολλά άσχετα πράγματα μέχρι που χτύπησαν κι άλλα κουδούνια, άρχισαν κι άλλα μαθήματα και πλέον έφτασε η ώρα για να φύγουμε.

"Θα πας στο πάρτυ του Martin ?" Ρώτησα την Christi καθώς περπατούσαμε για το σπίτι!

"Ε ναι λογικά. Πότε είναι?"Ρώτησα.

"Σε μια εβδομάδα!"Μου απάντησε και χαμογέλασε.

"Ωραία! Ίσως βρούμε και κάποιον άλλο. Πάντως εγώ θα σε κάνω να ΞΕΧΑΣΕΙΣ τον Ross. Είναι ένας βλάκας και μίσος!" Της φώναξα και γέλασε.

"Σ'ευχαριστώ Christi! Είσαι η καλύτερη κολλητή του κόσμου!!!!"